Η επιλογή της κυβέρνησης και του Υπουργείου για συγχωνεύσεις – καταργήσεις σχολείων βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Με συνοπτικές διαδικασίες προσπαθεί να εξαφανίσει από το νέο Καλλικρατικό χάρτη της εκπαίδευσης δεκάδες σχολεία, τόσο στην επαρχία, όσο και στα αστικά κέντρα.
Το νέο εφιαλτικό εκπαιδευτικό τοπίο
Η εκπαίδευση αλλάζει. Γι’ αυτό άλλωστε, οι εκτεταμένες συγχωνεύσεις και καταργήσεις συνοδεύονται από μια μεγάλη τομή στη διοικητική δομή της εκπαίδευσης ώστε να μπορεί να προωθηθεί το σχολείο της αγοράς.
Το σχολείο που χρηματοδοτείται από τον κρατικό προϋπολογισμό θέλουν να γίνει μια μακρινή ανάμνηση. Τη θέση του να πάρει το σχολείο που αναζητά και εξασφαλίζει το ίδιο τη χρηματοδότησή του είτε από τους γονείς είτε από τους χορηγούς είτε και από τους δύο.
Το σχολείο της γειτονιάς όπου σ’ αυτό πήγαιναν οι μαθητές των περιοχών που βρίσκονταν στα όρια του, θέλουν να απαλειφθεί.
Τώρα τα όρια των σχολείων θέλουν να γίνουν πιο «ευρύχωρα». Να είναι εύκολες και νόμιμες οι μετακινήσεις του μαθητικού πληθυσμού από το ένα σχολείο στο άλλο ώστε να ευνοούνται οι συγχωνεύσεις και οι συμπτύξεις. Άλλωστε, δεν είναι μακριά από τις κυβερνητικές προθέσεις το κουπόνι του μαθητή όπου το σχολείο θα χρηματοδοτείται ανάλογα με τον αριθμό των μαθητών που θα έχει και ο μαθητής θα μπορεί να διαλέγει το σχολείο.
Δημιουργείται μια τεραστίων διαστάσεων συγκεντροποίηση και ασφυκτικός έλεγχος ώστε τίποτα απολύτως να μην μπορεί να ξεφύγει από τις βασικές κρατικές επιταγές. Η ηλεκτρονική κάρτα των σχολείων που καταγράφει τα πάντα, οι υπερεξουσίες στο διευθυντή και η ελαχιστοποίηση των δικαιωμάτων του συλλόγου διδασκόντων, η αξιολόγηση και η χρηματοδότηση των σχολείων με βάση αυτή, η κατάργηση των οργανισμού εκδόσεων σχολικών βιβλίων και η κατάργηση του δωρεάν βιβλίου, το κουπόνι του μαθητή, οι συνεχείς μειώσεις στην επιχορήγηση των σχολικών επιτροπών και τελικά ο Καλλικράτης της εκπαίδευσης, όλα συνηγορούν στη δημιουργία ενός σχολείου εμπορικού κέντρου, με μαθητές πελάτες και εκπαιδευτικούς πωλητές που θα πρέπει να προσαρμόζεται στις απαιτήσεις και στις ανάγκες της αγοράς για να υπάρξει.
Οι στόχοι των συγχωνεύσεων – καταργήσεων:
Λιγότερα σχολεία, λιγότερα «έξοδα- βλέπε δαπάνες», μεγαλύτερα τμήματα μαθητών - περισσότερα μαθησιακά ελλείμματα, εξαφανισμένοι αντισταθμιστικοί – υποστηρικτικοί θεσμοί, λιγότεροι εκπαιδευτικοί, εκπαιδευτικοί σε διαρκή ομηρία και περιπλάνηση αφού θα μειωθούν δραστικά οι οργανικές θέσεις άρα και η δυνατότητα για μεταθέσεις-αποσπάσεις.
Πως προωθείται αυτό το σχέδιο:
· Στην επαρχία με μαζικές καταργήσεις σχολείων που ήδη βλέπουν το φως της δημοσιότητας. Το να κλείσει ένα σχολείο δεν είναι δείγμα προόδου αλλά οπισθοδρόμησης. Οι σχολικές μονάδες και ιδιαίτερα οι σχολικές μονάδες στις μικρές κοινωνίες δεν είναι μόνο κτήρια και συγκεκριμένοι αριθμοί εκπαιδευτικών και μαθητών. Αποτελούν ζωντανά κύτταρα πολιτισμού, με τη δική τους ιστορία και τις δικές τους ιδιαίτερες σχέσεις σύνδεσης με την τοπική κοινωνία. Από αυτή την άποψη, το κλείσιμο των σχολικών μονάδων αποτελεί το πιο ακραίο παράδειγμα εγκατάλειψης συγκεκριμένων περιοχών και διεύρυνσης των ενδοπεριφερειακών ανισοτήτων. Κι αυτό δεν αφορά μόνο μεμονωμένα χωριά αλλά και ολόκληρες κωμοπόλεις (βλ Φθιώτιδα και Φωκίδα με τις καταργήσεις σχολείων που έχουν δει το φως της δημοσιότητας).
· Στην Αθήνα το σχέδιο που εξυφαίνεται περιλαμβάνει αρχικά συγχωνεύσεις συστεγαζόμενων σχολείων. Αυτό παρουσιάζεται ως μια «αθώα πράξη». Το μόνο που «χάνεται» είναι η μια θέση διευθυντή, έτσι λένε τα «παπαγαλάκια» του υπουργείου. Στην πράξη όμως δεν είναι έτσι τα πράγματα. Στη συγχώνευση χάνονται οργανικές θέσεις που καταργούνται δια παντός, αυξάνεται ο αριθμός των μαθητών ανά τμήμα, προετοιμάζεται η μετακίνηση μαθητών από σχολείο σε σχολείο, πρώτο βήμα για την κατάργηση των ορίων των σχολείων.
Ας δούμε συγκεκριμένα παραδείγματα:
1. Συστεγαζόμενα σχολεία:
Α) Συστεγαζόμενα σχολεία 7/θέσιο το ένα με 3 θέσεις ολοήμερου και 6/θέσιο το άλλο με 2 θέσεις ολοήμερου. Δημιουργείται ένα 12/θέσιο σχολείο με προσπάθεια, μέσω της αλλαγής των ορίων, να μην υπάρξει 13ο τμήμα (σύμπτυξη τμημάτων). Ακόμα και αν δημιουργηθεί το 13ο τμήμα αυτό θα είναι λειτουργικό κενό, άρα δεν θα υπάρξει μόνιμη τοποθέτηση. Το «νέο σχολείο» θα ενταχτεί στα λεγόμενα 800 σχολεία αναμορφωμένου προγράμματος, άρα στο ολοήμερο θα υπάρξει 1 δάσκαλος, αφού η αναλογία σε αυτά τα σχολεία είναι ένας δάσκαλος ανά πέντε τμήματα ολοήμερου(!!!). 12 θέσεις και μια στο ολοήμερο 13 θέσεις οργανικές. Άρα στο παράδειγμά μας θα έχουμε χάσει 5 οργανικές θέσεις.
Β) Συστεγαζόμενα σχολεία 8/θέσιο το ένα με 1 θέση στο ολοήμερο, 8/θέσιο το άλλο με 1 θέση ολοήμερου. Σύνολο 18 οργανικές θέσεις δασκάλων. Στην περίπτωση αυτή δημιουργείται ένα 12/θέσιο με μια θέση ολοήμερου και αν δεν μπορούν να γίνουν συμπτύξεις 4 θέσεις λειτουργικών κενών. Άρα από 18 οργανικές θέσεις θα έχουμε 13. Χάνονται 5 οργανικές θέσεις.
Γ) Συστεγαζόμενα σχολεία 11/θεσιο το πρώτο με 2 θέσεις στο ολοήμερο με 8/θέσιο το δεύτερο με 2 θέσεις στο ολοήμερο. Σύνολο οργανικών θέσεων δασκάλων 23. Δημιουργούνται, με βάση το σχέδιο της κυβέρνησης, ένα 12/θέσιο με 1 θέση στο ολοήμερο και ένα 6/θέσιο με 1ή 2 θέσεις στο ολοήμερο( στα σχολεία μη αναμορφωμένου αναλυτικού προγράμματος οι θέσεις στο ολοήμερο υπολογίζονται με 1 δάσκαλο ανά 50 παιδιά). Άρα στην καλύτερη περίπτωση 21 οργανικές θέσεις. Χάνονται 2 οργανικές θέσεις.
Στις περιπτώσεις των οργανικών θέσεων ειδικοτήτων, στα συστεγαζόμενα σχολεία μπορεί να υπήρχαν δυο συνάδελφοι αγγλικών ή δυο γυμναστές, χάνεται αυτόματα η μια οργανική θέση. Προσοχή!!! Στα σχολεία αναμορφωμένου προγράμματος οι βασικές προσλήψεις εκπαιδευτικών ειδικοτήτων γίνεται μέσω του κακόφημου ΕΣΠΑ για να εξοικονομούνται χρήματα από τον κρατικό προϋπολογισμό ( αναπληρωτές πλήρους ή μειωμένου ωραρίου), άρα δεν είναι στις επιλογές της κυβέρνησης να χρησιμοποιηθούν οι μόνιμοι.
Υπενθυμίζουμε ότι με βάση τον 1566/85 δεν προβλέπεται σχολείο με περισσότερες από 12 οργανικές θέσεις.
2. Μεμονωμένα σχολεία με οργανικότητα κάτω από 12/θέσιο.
Επιχειρείται αρχικά να κλείσουν τα σχολεία που έχουν κάτω από 75 μαθητές και οι μαθητές αυτοί να μεταφερθούν σε άλλα σχολεία. Στο σχέδιό τους είναι, αν δεν υπάρξουν μαζικές αντιδράσεις, να κλείσουν και τα σχολεία με κάτω από 100 μαθητές.
Στα υπόλοιπα 7/θέσια ως και 11/θέσια προσπαθούν με μειώσεις της οργανικότητας, μετακινήσεις μαθητών να τα μετατρέψουν σε 6/θέσια.
Με βάση τα παραπάνω μόνο στα σχολεία της Α Αθήνας υπολογίζεται να χαθούν τουλάχιστον 300 οργανικές θέσεις δασκάλων και εκπαιδευτικών ειδικοτήτων!!!! Κι αυτό το νούμερο προκύπτει χωρίς να συνυπολογίζεται η προσπάθεια συμπτύξεων και κατάργησης τμημάτων!!!
Ακόμα και αν αυτοί τοποθετηθούν σε λειτουργικά κενά δεν θα έχουν οργανική θέση και θα περιμένουν αν με τις συνταξιοδοτήσεις θα δημιουργηθεί κάποιο κενό.(Πράγμα που δεν έκανε στους φετινούς διορισμούς). Θα χουμε το φαινόμενο εκπαιδευτικών στη διάθεση του ΠΥΣΠΕ και αν δεν προκύπτει κενό στα όρια του ΠΥΣΠΕ, θα μπορούν, με βάση το νέο νόμο, να τους μετακινούν μέσα στα όρια της Περιφέρειας ( Πειραιάς και νησιά, Αν Αττική, Δυτ. Αττική).
Φυσικά με τον τρόπο αυτό οι μεταθέσεις και οι αποσπάσεις από την επαρχία θα δίνονται με το σταγονόμετρο, ενώ μειωμένες κατά πολύ θα είναι και προσλήψεις αναπληρωτών!!!
Τι θα γίνει με τους εκπαιδευτικούς που συγχωνεύεται το σχολείο τους
Σε περίπτωση συγχώνευσης οι εκπαιδευτικοί του σχολείου που συγχωνεύεται, που είναι το πιο νέο χρονολογικά , εντάσσονται στο νέο σχολείο που προκύπτει. Από το σύνολο των εκπαιδευτικών και των δυο σχολείων που συγχωνεύτηκαν θα πάρουν οργανική θέση , σε περίπτωση 12/θέσιου, οι 12 πρώτοι και ο ένας εκπαιδευτικός του ολοήμερου. Αν ισχύσει ο μέχρι τώρα νόμος θα φύγουν οι τελευταίοι τοποθετηθέντες. Το υπουργείο προσανατολίζεται να αλλάξει η νομοθεσία και να φύγουν οι τελευταίοι σε μόρια (αριθμός μορίων που έχουν μαζέψει στα χρόνια εκπαιδευτικής προϋπηρεσίας τους).
Προσοχή !! Αν το σχολείο καταργηθεί τότε όλοι οι εκπαιδευτικοί του σχολείου που καταργήθηκε θεωρούνται υπεράριθμοι και έχουν προτεραιότητα, με βάση τη δήλωσή τους κατά τις τοποθετήσεις να τοποθετηθούν σε σχολείο της επιλογής τους, αν υπάρχει οργανικό κενό. Αυτό ισχύει για τα δυο πρώτα χρόνια, μετά χάνουν αυτό το δικαίωμα.
Τη μάχη θα δώσουν οι πρωτοβάθμιοι σύλλογοι μαζί με τις ΕΛΜΕ και τους γονείς
Ο δρόμος για τη φαλκίδευση της δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα για το υπουργείο. Γι’ αυτό άλλωστε, ντύνει όλες τις αντιπαιδαγωγικές κι αντιεκπαιδευτικές αναδιαρθρώσεις με φαντεζί ενδυμασίες, όπως ψηφιακό σχολείο, βιβλίο… Γι’ αυτό κρατά ως εφτασφράγιστο μυστικό τα ακριβή μέτρα που πρόκειται να πάρει. Γιατί γνωρίζει ότι τα σχέδια τους μπορούν να αναχαιτιστούν και να ανατραπούν.
Η δυναμική αντίδραση του εκπαιδευτικού κινήματος μαζί με τους γονείς έχουν κάθε δυνατότητα να τα αποτρέψουν.
Λουκάς Καβακλής
αιρετός εκπρόσωπος στο ΠΥΣΠΕ Α Αθήνας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου