Τον δρόµο της αναχρηµατοδότησης παίρνουν µαζικά οι δανειολήπτες. Στόχος τους να µειώσουν όσο το δυνατόν περισσότερο τη µηνιαία δόση σε στεγαστικά, καταναλωτικά δάνεια και πιστωτικές κάρτες, καθώς ειδικά µετά την πρόσφατη αύξηση των επιτοκίων το κόστος εξυπηρέτησης των οφειλών τους είναι δυσβάσταχτο.
Χαµηλά επιτόκια, επιµήκυνσητης διάρκειας του δανείου,ακόµα και κούρεµα στο αρχικό κεφάλαιο είναι οι λύσεις που αναζητούν, προκειµένου να ελαφρύνουν το βάρος και να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους. Οσοι το επιτύχουν µπορούν να δουν τη δόση τους να µειώνεται ακόµη και κάτωαπό το µισό, καθώς τα προγράµµατα µεταφοράς συνδυάζουν χαµηλά επιτόκια µε µεγαλύτερη διάρκεια και µια σειρά από επιπλέον διευκολύνσεις. Ωστόσο, ο δρόµος προς χαµηλότερη δόση δεν είναι στρωµένος µε ροδοπέταλα. Οι τράπεζες έχουν θέσει πλέον ιδιαίτερα αυστηρές προϋποθέσεις είτε για αναχρηµατοδότηση υφιστάµενων οφειλών είτε γιαµεταφορά χρεών από άλλα χρηµατοπιστωτικά ιδρύµατα.
Προϋπόθεση για να ευοδωθεί η διαδικασία αποτελεί οι δανειολήπτες να ήταν τυπικοί στις µέχρι πρότινος υποχρεώσεις τους προς την τράπεζα (δηλαδή τα χρέη τους να µην έχουν γίνει ληξιπρόθεσµα λόγω καθυστέρησης) αλλά και να είναιδιατεθειµένοι να συνεργαστούν µε τα χρηµατοπιστωτικά ιδρύµατα.
Επίσης οι τράπεζες εξετάζουν το ύψος των οφειλών σε συνδυασµό µε το εισόδηµα του δανειολήπτη. ∆ηλαδή, το πράσινο φως για τη µεταφορά προϋποθέτει ότι οι υποχρεώσεις του σε δόσεις δανείων και καρτών δεν υπερβαίνουν το 40% των µηνιαίων αποδοχών του. Με άλλα λόγια, ακόµα και αν δεν βρίσκεται στη µαύρη λίστα, για να αξιοποιήσει τα προγράµµατα αυτά ο ενδιαφερόµενος θα πρέπει να συγκεντρώνει υψηλή βαθµολογία και στη λεγόµενη λευκή λίστα του Τειρεσία.
ΠΕΝΤΕ ΤΡΟΠΟΙ. Υπό τις προϋποθέσεις αυτές υπάρχουν πέντε βασικοί τρόποι µέσω των οποίων µπορεί κανείς να πληρώνει λιγότερα χρήµατα σε καταναλωτικά και στεγαστικά δάνεια. Το πρώτο βήµα είναι η µείωση του επιτοκίου. Αποτελεί τη βάση των περισσότερων προγραµµάτων αναχρηµατοδότησης και δενκρύβει καµία παγίδα για τον δανειολήπτη. Αυτή τη στιγµή στην τραπεζική αγορά διατίθενται προγράµµατα µεταφοράς οφειλών µε επιτόκιο 7%-8%, µειωµένο σχεδόν στο µισό σε σύγκριση µε των απλών καταναλωτικών δανείων.
Στις περισσότερεςπεριπτώσεις, όµως, οι τράπεζες ωθούν πλέον τους πελάτες τους στη λύση της αναχρηµατοδότησης µε προσηµείωση περιουσιακού στοιχείου (συνήθως ακινήτου), ώστε να εξασφαλιστούν έναντι των υψηλών επισφαλειών. Στην περίπτωση αυτή το επιτόκιο µειώνεται ακόµα καιστο 5%, γεγονός που µεταφράζεται σε σαφώς µικρότερη δόση.
Ακόµη πιο δραστική µείωση προσφέρει η αυξηµένη διάρκεια στην αποπληρωµή. Εντούτοις, στην περίπτωση αυτή ο πελάτης επιβαρύνεται µε υψηλότερους τόκους.
Ανάσα για τουςυπερχρεωµένους µπορεί να δώσει µιαπερίοδος χάριτος (συνήθωςέντοκη), η οποία µπορεί να φτάσει και τα δύο χρόνια. Τέλος, σωσίβιο για υπερχρεωµένους, σε στεγαστικά και καταναλωτικά δάνεια είναι οι ευκολίες πληρωµής από τις τράπεζες στουςπελάτες τους.
Μεταξύ αυτών περιλαµβάνονται η παράλειψη έως και δύο δόσεων κάθε χρόνο, η δυνατότητα µετάθεσης εξόφλησης του χρέους στο τέλος του δανείου, ακόµα καιοι πληρωµές ανά τρίµηνο αντί για κάθε µήνα. ΣΤΙΣ ΠΙΣΤΩΤΙΚΕΣ. Αντίστοιχα, ψαλίδι έως και 60% στο επιτόκιο µπορούν να πετύχουν οι συνεπείς κάτοχοι πιστωτικών καρτών. Και αυτό γιατί, ενώ υπάρχουν κάρτες µε επιτόκιο αγορών που αγγίζει το20%, παράλληλα διατίθενται προγράµµατα µεταφοράς µε επιτόκιοπου ξεκινά από το 5,95%. Κάποια από αυτά είναι σταθερά για διάστηµα από έξι µήνες µέχρι δύο χρόνια, ενώ σε άλλα το κόστος χρήµατος µέχρι την πλήρη αποπληρωµή του µεταφερόµενου ποσού. Και σε αυτή την περίπτωση προϋπόθεση αποτελεί ο πελάτης να είναι συνεπής στην πληρωµή της ελάχιστης µηνιαίας καταβολής. ∆ιαφορετικά το χαµηλό επιτόκιο χάνεται και ηοφειλή του επιβαρύνεται µε τοτρέχον επιτόκιο αγορών.
Χαµηλά επιτόκια, επιµήκυνσητης διάρκειας του δανείου,ακόµα και κούρεµα στο αρχικό κεφάλαιο είναι οι λύσεις που αναζητούν, προκειµένου να ελαφρύνουν το βάρος και να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους. Οσοι το επιτύχουν µπορούν να δουν τη δόση τους να µειώνεται ακόµη και κάτωαπό το µισό, καθώς τα προγράµµατα µεταφοράς συνδυάζουν χαµηλά επιτόκια µε µεγαλύτερη διάρκεια και µια σειρά από επιπλέον διευκολύνσεις. Ωστόσο, ο δρόµος προς χαµηλότερη δόση δεν είναι στρωµένος µε ροδοπέταλα. Οι τράπεζες έχουν θέσει πλέον ιδιαίτερα αυστηρές προϋποθέσεις είτε για αναχρηµατοδότηση υφιστάµενων οφειλών είτε γιαµεταφορά χρεών από άλλα χρηµατοπιστωτικά ιδρύµατα.
Προϋπόθεση για να ευοδωθεί η διαδικασία αποτελεί οι δανειολήπτες να ήταν τυπικοί στις µέχρι πρότινος υποχρεώσεις τους προς την τράπεζα (δηλαδή τα χρέη τους να µην έχουν γίνει ληξιπρόθεσµα λόγω καθυστέρησης) αλλά και να είναιδιατεθειµένοι να συνεργαστούν µε τα χρηµατοπιστωτικά ιδρύµατα.
Επίσης οι τράπεζες εξετάζουν το ύψος των οφειλών σε συνδυασµό µε το εισόδηµα του δανειολήπτη. ∆ηλαδή, το πράσινο φως για τη µεταφορά προϋποθέτει ότι οι υποχρεώσεις του σε δόσεις δανείων και καρτών δεν υπερβαίνουν το 40% των µηνιαίων αποδοχών του. Με άλλα λόγια, ακόµα και αν δεν βρίσκεται στη µαύρη λίστα, για να αξιοποιήσει τα προγράµµατα αυτά ο ενδιαφερόµενος θα πρέπει να συγκεντρώνει υψηλή βαθµολογία και στη λεγόµενη λευκή λίστα του Τειρεσία.
ΠΕΝΤΕ ΤΡΟΠΟΙ. Υπό τις προϋποθέσεις αυτές υπάρχουν πέντε βασικοί τρόποι µέσω των οποίων µπορεί κανείς να πληρώνει λιγότερα χρήµατα σε καταναλωτικά και στεγαστικά δάνεια. Το πρώτο βήµα είναι η µείωση του επιτοκίου. Αποτελεί τη βάση των περισσότερων προγραµµάτων αναχρηµατοδότησης και δενκρύβει καµία παγίδα για τον δανειολήπτη. Αυτή τη στιγµή στην τραπεζική αγορά διατίθενται προγράµµατα µεταφοράς οφειλών µε επιτόκιο 7%-8%, µειωµένο σχεδόν στο µισό σε σύγκριση µε των απλών καταναλωτικών δανείων.
Στις περισσότερεςπεριπτώσεις, όµως, οι τράπεζες ωθούν πλέον τους πελάτες τους στη λύση της αναχρηµατοδότησης µε προσηµείωση περιουσιακού στοιχείου (συνήθως ακινήτου), ώστε να εξασφαλιστούν έναντι των υψηλών επισφαλειών. Στην περίπτωση αυτή το επιτόκιο µειώνεται ακόµα καιστο 5%, γεγονός που µεταφράζεται σε σαφώς µικρότερη δόση.
Ακόµη πιο δραστική µείωση προσφέρει η αυξηµένη διάρκεια στην αποπληρωµή. Εντούτοις, στην περίπτωση αυτή ο πελάτης επιβαρύνεται µε υψηλότερους τόκους.
Ανάσα για τουςυπερχρεωµένους µπορεί να δώσει µιαπερίοδος χάριτος (συνήθωςέντοκη), η οποία µπορεί να φτάσει και τα δύο χρόνια. Τέλος, σωσίβιο για υπερχρεωµένους, σε στεγαστικά και καταναλωτικά δάνεια είναι οι ευκολίες πληρωµής από τις τράπεζες στουςπελάτες τους.
Μεταξύ αυτών περιλαµβάνονται η παράλειψη έως και δύο δόσεων κάθε χρόνο, η δυνατότητα µετάθεσης εξόφλησης του χρέους στο τέλος του δανείου, ακόµα καιοι πληρωµές ανά τρίµηνο αντί για κάθε µήνα. ΣΤΙΣ ΠΙΣΤΩΤΙΚΕΣ. Αντίστοιχα, ψαλίδι έως και 60% στο επιτόκιο µπορούν να πετύχουν οι συνεπείς κάτοχοι πιστωτικών καρτών. Και αυτό γιατί, ενώ υπάρχουν κάρτες µε επιτόκιο αγορών που αγγίζει το20%, παράλληλα διατίθενται προγράµµατα µεταφοράς µε επιτόκιοπου ξεκινά από το 5,95%. Κάποια από αυτά είναι σταθερά για διάστηµα από έξι µήνες µέχρι δύο χρόνια, ενώ σε άλλα το κόστος χρήµατος µέχρι την πλήρη αποπληρωµή του µεταφερόµενου ποσού. Και σε αυτή την περίπτωση προϋπόθεση αποτελεί ο πελάτης να είναι συνεπής στην πληρωµή της ελάχιστης µηνιαίας καταβολής. ∆ιαφορετικά το χαµηλό επιτόκιο χάνεται και ηοφειλή του επιβαρύνεται µε τοτρέχον επιτόκιο αγορών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου