ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ (Υφυπουργός Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Αγαπητή κυρία συνάδελφε, σας ευχαριστώ για τη δυνατότητα που μου δίνετε με αυτή την ερώτηση να αποσαφηνίσω για μια ακόμη φορά τα εξής:
Οι συνενώσεις αλλά και οι ιδρύσεις σχολείων είναι μια πάγια διαδικασία που γίνεται κάθε χρόνο και όπως αναφέρατε και εσείς αποφασίσαμε να κάνουμε διαβούλευση για μια απλή εγκύκλιο, γιατί ακριβώς θέλουμε να δώσουμε έμφαση στη σημασία που πρέπει να δοθεί στο τοπικό επίπεδο, δηλαδή στην ιδιαιτερότητα της κάθε περιοχής και του κάθε σχολείου.
Πρέπει, λοιπόν, να έχουμε δυο κριτήρια στο νου μας. Το πρώτο είναι το παιδαγωγικό. Καμμία εξοικονόμηση πόρων δεν νοείται να γίνει εις βάρος των μαθητών ή με ταλαιπωρία των μαθητών και δεν νοείται να γίνει εξοικονόμηση πόρων αν η εκπαιδευτική διαδικασία παρακωλύεται ή βλάπτεται ή δεν ωφελείται.
Εξηγούμαι, λοιπόν. Χωριά που είναι πολύ κοντά και έχουν ολιγοθέσια δημοτικά σχολεία –κοντά, αλλά με εύκολη πρόσβαση- είναι εις όφελος των μαθητών να συνενωθούν σε μεγαλύτερα σχολεία, ει δυνατόν εξαθέσια και εκεί που δεν μπορούμε τουλάχιστον τετραθέσια. Γιατί; Διότι η κάθε τάξη έχει το δάσκαλό της και όλα τα παιδιά του δημοτικού σχολείου διδάσκονται κανονικά τα μαθήματά τους και δεν αναγκάζονται, όπως πολλές φορές γίνεται στα ολιγοθέσια δημοτικά, να κάνουν –παραδείγματος χάρη- πρώτα κάποια μαθήματα της έκτης και μετά της πέμπτης ή της δευτέρας και μετά της πρώτης.
Φέρνω αυτά τα παραδείγματα, για να δείξω ακριβώς ότι ο στόχος των συνενώσεων είναι καθαρά παιδαγωγικός, αυτό δε στην πρωτοβάθμια φαίνεται πάρα πολύ καλά. Πρέπει να σας πω, κυρία συνάδελφε, ότι την προηγούμενη περίοδο, όταν είχαμε τους καποδιστριακούς δήμους και τις τότε συνενώσεις, έγιναν αρκετές συνενώσεις μονοθέσιων σχολείων που κατέληξαν εις όφελος των μαθητών. Ξεκαθαρίζω, λοιπόν, ότι αυτή είναι η πρόθεση.
Το δεύτερο κριτήριο είναι αυτό που και εσείς αναφέρετε, το αναπτυξιακό. Δεν θέλουμε να ερημώσουν χωριά. Λέγεται «να μην καταργήσω το μονοθέσιο». Πρέπει να το καταργήσω. Τι θα κάνω, λοιπόν; Εκεί που έχουμε τα μονοθέσια θα τα συνενώσουμε με κοντινά χωριά και θα δούμε την αξιοποίηση των εγκαταστάσεων –γιατί τα χωριά είναι κοντινά, είναι ένας δήμος- των σχολειών για άλλες λειτουργίες, όπως διά βίου μάθηση, πολιτιστικά κέντρα. Μπορούμε να δούμε πώς θα αξιοποιήσουμε τις υποδομές εκεί όπου υπάρχουν.
Άρα, δεν θέλουμε επ’ ουδενί να διαταράξουμε την περιφερειακή ζωή και την ανάπτυξη, αλλά δεν θέλουμε και να διατηρήσουμε σχολεία που δεν είναι βιώσιμα για τα παιδιά μας. Αυτή είναι η μία διάσταση.
Βεβαίως πρέπει να σας διαβεβαιώσω ότι το ειδικό σχολείο της Θήβας, όπως και τα άλλα ειδικά σχολεία, όχι μόνο δεν κινδυνεύουν, αλλά φέτος σε ιδιαίτερα κρίσιμες συνθήκες καταφέραμε να έχουμε καλύτερη εικόνα των ειδικών σχολείων, αλλά βεβαίως και να προκηρύξουμε 500 θέσεις δασκάλων για τα ειδικά σχολεία, τα σχολειά των παιδιών μας, που έχουν ανάγκη ιδιαίτερη, των παιδιών με αναπηρίες.
(Στο σημείο αυτό χτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Υφυπουργού)
Θα συνεχίσω κυρία Πρόεδρε, στη δευτερολογία μου.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ (Υφυπουργός Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Νομίζω ότι μπορώ απόλυτα να συμφωνήσω μαζί σας και να επισημάνω ότι είναι στην εγκύκλιο ότι ένα απομακρυσμένο χωριό, όπως είπατε, με δύσκολο οδικό δίκτυο- σε καμία περίπτωση δεν θα χάσει το σχολειό του. Ακόμα και εάν έχει πολύ λίγα παιδιά.
Θα υπάρξει σχολειό στο μικρό νησί, θα υπάρξει σχολείο στο απομακρυσμένο χωριό ακόμα και αν χρειάζεται να βάλουμε τον Έλληνα φορολογούμενο και την ελληνική πολιτεία στην κρίση να πληρώσει πολύ, για να έχουμε όλους τους δασκάλους εκεί και όλους τους καθηγητές, Δεν κάνουμε πίσω από αυτό.
Εκεί όμως που θέλουμε την συμβολή σας και θέλουμε κυρίως τη συμβολή των αιρετών της τοπικής αυτοδιοίκησης, όχι μόνο των εκπροσώπων, των Βουλευτών, είναι στο να δούμε τις περιπτώσεις που αναφέρατε την κάθε μία χωριστά. Γιατί άλλο είναι -όπως πολύ σωστά είπατε- να έχεις κάποια χωριά ή κάποιες μικρές κωμοπόλεις που βρίσκονται σε απόσταση και υπάρχει εξοπλισμός και μπορεί να λειτουργήσει το σχολείο και άλλο είναι να έχεις δύο σχολειά, όπως ανέφερα εγώ πριν, σε δύο χωριά που δεν απέχουν πολλές φορές ούτε δύο χιλιόμετρα ή τρία χιλιόμετρα το πολύ μεταξύ τους και πραγματικά είναι σαν ένα μεγάλο χωριό, σχεδόν ενωμένο.
Άρα λοιπόν, η κατεύθυνση που έχει δοθεί από εμάς προς τους περιφερειακούς διευθυντές είναι μέχρι τις 25 Φεβρουαρίου να μπουν σε διαβούλευση, να ζητήσουν τη γνώμη των δημάρχων, την οποία θα ζητήσουμε και εμείς. Διότι με πρωτοβουλία της κυρίας Διαμαντοπούλου θα υπάρξει διαβούλευση, όχι μόνο για τις συνενώσεις, αλλά συνολικά για τα θέματα που αφορούν τις σχέσεις του Υπουργείου Παιδείας με την τοπική αυτοδιοίκηση και με τη μεταφορά μαθητών, με τον κ. Ντόλιο, που είναι εδώ και έχουμε πολύ στενή συνεργασία. Όλοι λοιπόν, οι δήμαρχοι στις 28 Φεβρουαρίου θα έλθουν στο Υπουργείο Παιδείας για να συζητήσουν μαζί μας.
Εν τω μεταξύ, μέχρι τις 25 Φεβρουαρίου θέλουμε εμείς και παρακαλούμε θερμά, σε κάθε νομό, όπως και στη Βοιωτία, να γίνει αυτή η συζήτηση, χωρίς, κυρίως, πανικό. Λυπάμαι πάρα πολύ - κακώς έγιναν- για άλλου είδους ανακοινώσεις ότι τα παιδιά θα μπαίνουν σε πούλμαν και θα ταλαιπωρούνται. Είναι πραγματικά κρίμα. Δεν έχει κανένα νόημα να αντιπαρατεθούμε πολιτικά για κάτι τέτοιο.
Μπορούμε εδώ στη Βουλή, κυρία Πρόεδρε και κύριοι συνάδελφοι, να αντιπαρατεθούμε πολιτικά για πάρα πολλά θέματα. Αλλά, αν «σκύψουμε» σε κάθε σχολείο στις τοπικές κοινωνίες, σε κάθε περιοχή και δούμε τα δημογραφικά χαρακτηριστικά, τα αναπτυξιακά και κυρίως, τα παιδαγωγικά, είμαι βεβαία ότι και με την ενεργό συμβολή των δημάρχων, θα έρθουμε στις καλύτερες δυνατές συνενώσεις.
Θέλω, λοιπόν, εδώ άλλη μια φορά να επισημάνω τις κτιριακές υποδομές, το οδικό δίκτυο, τη δυνατότητα ή μη ασφαλούς, έγκαιρης –θα έλεγα- και γρήγορης μεταφοράς, με την έννοια να μην ταλαιπωρείται ένα παιδί πολύ ώρα στο δρόμο. Αν υπάρχουν αυτές οι συνθήκες και αν υπάρχει και, βεβαίως, η δυνατότητα να λειτουργήσει καλύτερα το σχολείο και από πλευράς εργαστηρίων με μία συνένωση, θα γίνει.
Από την άλλη μεριά, όμως, διαβεβαιώνω ότι και οι ιδρύσεις σχολείων -και έχω ήδη σε κάποιες προτάσεις που έχουν έρθει στο γραφείο μου και προτάσεις για ιδρύσεις σχολείων, οι οποίες, εφόσον τεκμηριώνονται και δημογραφικά και ουσιαστικά αναπτυξιακά θα προχωρήσουν- θα γίνουν όπως κάθε χρόνο, καθώς και συνενώσεις σχολείων.
Ευχαριστώ πολύ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου