«Βέτο» στις σχολικές συγχωνεύσεις

Δημοτικά συμβούλια λαμβάνουν ήδη ομόφωνα αποφάσεις περί μη αποδοχής των σχεδίων για συγχωνεύσεις σχολείων

Της Χαράς Καλημέρη και του Δημήτρη Διαμαντίδη

«Εμπόδια» στα σχέδια της κυβέρνησης για συγχωνεύσεις και καταργήσεις σχολείων βάζουν οι τοπικές κοινωνίες. Είναι ενδεικτικό ότι χθες, σε σχετική ημερίδα του υπουργείου Παιδείας, υπήρξαν δήμαρχοι που εξέφρασαν την πλήρη αντίθεσή τους στην προοπτική συγχώνευσης σχολείων, ενώ δήμαρχοι από τη Θεσσαλονίκη δεν παρέστησαν καν, κάνοντας λόγο για προσχηματικό διάλογο.

Πληροφορίες αναφέρουν πως δημοτικά συμβούλια λαμβάνουν ήδη ομόφωνα αποφάσεις περί μη αποδοχής των σχεδίων για συγχωνεύσεις σχολείων. Την ίδια ώρα σε κινητοποιήσεις προχωρούν μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικοί. Ενδεικτικά, σήμερα θα πραγματοποιηθεί πορεία διαμαρτυρίας προς το Δημαρχείο Ελληνικού-Αργυρούπολης μαθητών, γονέων και εκπαιδευτικών, ενώ χθες απείχαν από τα μαθήματά τους οι μαθητές γυμνασίων και λυκείων από περιοχές της Θεσσαλονίκης. Επίσης, έχουν καταγραφεί σποραδικές καταλήψεις σε όλη τη χώρα.
Εισβολή
Παράλληλα, μικρή ομάδα εκπαιδευτικών «εισέβαλε» στην αίθουσα του υπουργείου Παιδείας όπου διεξάγονταν χθες η ημερίδα, ανάρτησε πανό και φώναξε συνθήματα κατά του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. «Δεν υπάρχει καμία αναφορά στο Μνημόνιο σε οτιδήποτε που να αφορά συνενώσεις ή επιλογές για θέματα σχολείων ή Πανεπιστημίων... Την πολιτική μας την καθορίζουμε εμείς», διαβεβαίωσε η υπουργός Παιδείας κ. Αννα Διαμαντοπούλου. Μάλιστα, ανέφερε συγκεκριμένα παραδείγματα για σχολεία που λειτουργούν σε πολύ κοντινές αποστάσεις και έχουν ελάχιστους μαθητές, καθώς και άλλα σχολεία (συγκεκριμένα ειδικά) που έχουν ιδρυθεί στα χαρτιά, αλλά δεν λειτουργούν στην πράξη.
Η υπουργός έκανε ιδιαίτερη αναφορά στο θέμα του κόστους της μεταφοράς των μαθητών, αρμοδιότητα που έχει περάσει στην τοπική αυτοδιοίκηση. Τα στοιχεία καταδεικνύουν το μέγεθος της κατασπατάλησης του δημόσιου χρήματος: ενώ το 2004 το κόστος της μεταφοράς των μαθητών ήταν γύρω στα 105 εκατ. ευρώ, πέντε χρόνια μετά υπερδιπλασιάστηκε φθάνοντας τα 260 εκατ. ευρώ το 2009. Σε κάποιους νομούς η αύξηση του κόστους ήταν 30% και σε άλλους 60%.

«Για όλα αυτά δεν μας φταίει το ΔΝΤ? Εμείς οι ίδιοι θα πούμε ποια είναι η σωστή λειτουργία των σχολείων... Πώς τα χρήματα του Ελληνα φορολογούμενου θα πιάνουν τόπο. Πώς ο εκπαιδευτικός θα λειτουργεί στις καλύτερες δυνατές συνθήκες», σημείωσε η κ. Διαμαντοπούλου. Αναφερόμενη δε, στις κινητοποιήσεις διερωτήθηκε: «Είναι δυνατόν να αποφασίζουν συνδικαλιστές ή δήμαρχοι ή γονείς ή ενώσεις γονέων να κλείσουν τα σχολεία για να διαμαρτυρηθούν; Είναι δυνατόν ως κοινωνία να αποδεχόμαστε λογικές, που βάζουν τη μάθηση των παιδιών ως στοιχείο εκβιασμού;»

ΗΜΕΡΗΣΙΑ