Τα όρια αντοχής των πολιτών εξαντλήθηκαν

Τίποτα δεν είναι ακόμη οριστικό και δεν θα είναι πριν από την επόμενη Κυριακή και την καθοριστική για την τύχη της Eυρωζώνης Σύνοδο Κορυφής, αλλά οι προσπάθειες της γαλλογερμανικής σύγκλισης για την αντιμετώπιση της κρίσης του χρέους φαίνεται ότι τελικά αποδίδουν. Είναι ενδεικτική, μάλιστα, η αισιόδοξη πρόβλεψη ότι όχι μόνο θα επιτευχθεί η επιθυμητή υπέρβαση αλλά θα ληφθούν και αποφάσεις τις οποίες "δεν θα αναμένουν ούτε οι αγορές, αλλά ούτε και οι ΗΠΑ".
Ανάλογη είναι η αισιοδοξία και για το σχέδιο διάσωσης της χώρας μας και άρα και για την καταβολή της 6ης δόσης. Οι πληροφορίες φέρουν, μάλιστα, το σχετικό "κούρεμα" να μην υπερβαίνει το 50%, όπως είχε ζητηθεί από ορισμένες πλευρές, αλλά να κινείται χαμηλότερα, ακόμη και στο 35%.
Ωστόσο, εκείνο που προέχει σε σχέση με την πορεία μας δεν είναι τόσο τι θα αποφασίσουν οι ξένοι, αλλά αν θα καταφέρουμε επιτέλους να ξεφύγουμε απ' αυτή την καταστροφική δίνη της αλλεπάλληλης επιβολής φορολογικών επιβαρύνσεων στα ήδη εξουθενωμένα χαμηλά και μεσαία εισοδηματικά στρώματα.
Προχθές ο υπουργός Οικονομικών δήλωσε στη Βουλή ότι η τρόικα δεν έχει εμπιστοσύνη ότι θα επιτύχουμε τους στόχους που θέτουμε και γι' αυτό αξιώνει πρόσθετα μέτρα που να υπερκαλύπτουν τις πιθανολογούμενες υστερήσεις μας. Αλλά καιρός είναι πια να κατακτηθεί αυτή η εμπιστοσύνη. Αυτή είναι και η δουλειά της κυβέρνησης, άλλωστε.
Τα εισπρακτικά μέτρα σε βάρος των μισθωτών και των συνταξιούχων έχουν υπερβεί πλέον κάθε όριο αντοχής και ανοχής τους. Αρα είναι καιρός να στραφεί η κυβέρνηση σε άλλους χώρους άντλησης εσόδων και περικοπής δαπανών. Κάποτε θα πρέπει να καταγράψει επιτέλους ουσιαστική πρόοδο η πάταξη της φοροδιαφυγής. Κάποτε θα πρέπει να περισταλεί δραστικά το παραεμπόριο. Κάποτε οι μεταρρυθμίσεις θα πρέπει να προχωρήσουν και να εφαρμοστούν. Κάποτε οι επενδύσεις θα πρέπει να υπερβούν το επίπεδο της προσδοκίας και να γίνουν πράξη. Κάποτε η αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας θα πρέπει να ξεκινήσει και να αποδώσει.
Κι αυτό το "κάποτε" δεν αναφέρεται πια στο μέλλον. Ολες αυτές οι ανάγκες είναι πιεστικές και άμεσες. Και είναι υποχρέωση της κυβέρνησης να αποδείξει ότι μπορεί περισσότερα από την απλή περικοπή μισθών και συντάξεων.