Θέμα μείωσης ακόμη και του βασικού μισθού των 751 ευρώ, που λαμβάνουν οι νεοεισερχόμενοι στην αγορά εργασίας και είναι άνω των 25 ετών, έθεσε η τρόικα. Λίγο πριν από την έγκριση της 6ης δόσης του δανείου οι επιτηρητές -κατά τη χθεσινή τους κρίσιμη συνάντηση στο υπουργείο Εργασίας με την πολιτική ηγεσία- δεν έδειξαν να ενδιαφέρονται για την κατάρρευση του ΙΚΑ, τη γιγάντωση των καθυστερούμενων εισφορών των επιχειρήσεων προς τα ασφαλιστικά ταμεία, τη γενίκευση της «μαύρης»-ανασφάλιστης εργασίας.
Βασικότερο Βρήκαν μόνο την ευκαιρία να γκρεμίσουν τον εισαγωγικό μισθό των 751 ευρώ. Και αυτό καθώς πέρυσι, κατά τον πρώτο χρόνο εφαρμογής του Μνημονίου, πέτυχαν ο εισαγωγικός μισθός να μην ισχύει για τους νέους έως 25 ετών. Οι οποίοι -ήδη νομοθετήθηκε- αμείβονται με 600 ευρώ, και αυτά μικτά. Ακολούθως, τον Ιούνιο του 2010 η τρόικα δεν έφερε αντίδραση στη συμφωνία ΓΣΕΕ - εργοδοτικών ενώσεων για τη σύναψη τριετούς συλλογικής σύμβασης (2010-12), η οποία προβλέπει αυξήσεις στους βασικούς μισθούς στο ύψος του ευρωπαϊκού πληθωρισμού το 2011 (δόθηκε την 1η Ιουλίου) και το 2012.
«Μας κυβερνούν ανίκανοι και τώρα θέλουν να μας έλθουν και οι επικίνδυνοι», ήταν η πρώτη αντίδραση του προέδρου της ΓΣΕΕ Γ. Παναγόπουλου. Παράλληλα, έκανε λόγο για προσπάθεια επιστροφής στις εργασιακές συνθήκες του Α' Παγκοσμίου Πολέμου και της Μικρασιατικής Καταστροφής.
Αν και οι αναφορές της αντιπροσωπείας των δανειστών είχαν τη μορφή των νουθεσιών προς τους κοινωνικούς εταίρους και της ενθάρρυνσης των συνδικάτων να συνάψουν νέα Εθνική Γενική Συλλογική σύμβαση με μικρότερες αποδοχές -είτε δεύτερη Σύμβαση με υποδεέστερες (κατά περιοχές;) αμοιβές-, ωστόσο το αποτέλεσμα κατατείνει στη συμπίεση ακόμη και των μισθών φτώχειας.
Από την άλλη, θεωρείται δύσκολο να υιοθετηθεί η εν λόγω παρότρυνση, κάτι που δεν μοιάζει να επιθυμεί ούτε ο ΣΕΒ (σ.σ. και σαφώς όχι οι μικρομεσαίοι επιχειρηματιές που εκπροσωπούνται από τη ΓΣΕΒΕΕ). Ωστόσο, αυτή η συζήτηση λειτουργεί εκβιαστικά για το δεύτερο ζήτημα, αυτό των κλαδικών συμβάσεων και της ισχύος τους. Η αντιπροσωπεία της τρόικας έθεσε και πάλι χθες το θέμα της μη επέκτασης των κλαδικών συμβάσεων στα μη μέλη, τους εργαζομένους και εργοδότες που δεν εκπροσωπούνται στις διαπραγματεύσεις. Και αυτό είναι το θέμα που ενδιαφέρει τον ΣΕΒ. Απλώς το θέτει διά της τεθλασμένης.
Να σημειωθεί ότι το θέμα της μη επέκτασης των κλαδικών συμβάσεων σε όλους τους εργαζομένους ενός κλάδου, το είχε θέσει ο Σύνδεσμος των Βιομηχάνων πέρυσι με τη διαμόρφωση του Μνημονίου. Εστω και εάν οι οργανώσεις (εργοδοτών και εργαζομένων) που συνομολογούν μια σύμβαση εκπροσωπούν το 51% των μελών τους (εργαζομένων και επιχειρήσεων). Υποτίθεται ότι στη συνέχεια ο ΣΕΒ είχε παραιτηθεί του σχετικού αιτήματος διάλυσης των κλαδικών συμβάσεων. Κάτι που περιλαμβάνεται σε σχετική επιστολή του Δ. Δασκαλόπουλου προς την τρόικα και την κυβέρνηση. Ομως, κατά τις τελευταίες επαφές της τρόικας με τους εργοδοτικούς φορείς στην Αθήνα για την εκταμίευση της 6ης δόσης, παράγοντες του ΣΕΒ επανέφεραν το αίτημα για μη επέκταση των κλαδικών συμβάσεων ενόσω διαρκεί το Μνημόνιο. «Για 2-3 χρόνια» ήταν η χαρακτηριστική πρόταση.
Σύμφωνα με πληροφορίες, οι εκπρόσωποι της τρόικας προσπέρασαν το επιχείρημα της ελληνικής πλευράς (σ.σ. αν και κανείς πλέον δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι γίνεται διαπραγμάτευση, καθώς η κυβέρνηση μοιάζει εκνευριστικά πειθήνια έναντι των επιτηρητών), ότι όπου υπάρχει πρόβλημα, όπως στον ΟΤΕ, οι εκπρόσωποι των εργαζομένων συναίνεσαν στη μείωση των μισθών. Για να δώσει μέλος της τρόικας την αφοπλιστική -με την κυνικότητα των στόχων- απάντηση: «Ναι, αλλά δεν είναι ειδική επιχειρησιακή σύμβαση». Αρα, με προσχήματα και με ασφυκτική πίεση σε όλα τα ζητήματα, επιχειρείται η διάλυση των κλαδικών μισθών. *
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου