Ας μην υπάρχει καμιά αμφιβολία. Τα βήματα ήδη ακούγονται, οι σκιές αρχίζουν να προβάλλουν. Μόνο οι υπάλληλοι της συναίνεσης, οι κατασκευαστές του εφικτού και οι θεατές της ζωής δεν ακούνε και δεν βλέπουν ή κάνουν ότι δεν ακούν και ότι δεν βλέπουν.
«Κατασκευάζουν» βήμα-βήμα την εργασιακή εφεδρεία των εκπαιδευτικών. Οργανώνουν, με αριστοτεχνικό τρόπο, τον ακρωτηριασμό. Έτσι που να ξεσπάσει με τη φυσικότητα της βροχής που ακολουθεί τις αστραπές και τους κεραυνούς.
«Η εφεδρεία προβλέπεται και για τους εκπαιδευτικούς, αλλά σε επόμενη φάση», δήλωσε η υφυπουργός Παιδείας Εύη Χριστοφιλοπούλου, μιλώντας στο ραδιόφωνο Real FM το πρωί της Δευτέρας 3/10/2011 και την επόμενη μέρα (4/10) το επανέλαβε σε συνέντευξή της στο ΕΘΝΟΣ : «άμεσα δεν θα ισχύσει η εφεδρεία για τους εκπαιδευτικούς. Πρέπει πρώτα να προχωρήσουμε σε αναδιοργάνωση του προσωπικού και μετά βλέπουμε...».
- Ένας από τους βασικούς μοχλούς μείωσης των οργανικών θέσεων είναι η συγχώνευση – κατάργηση σχολικών μονάδων. Ως γνωστόν, ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης Δ. Ρέππας, αναμένεται να φέρει προς ψήφιση στη Βουλή νομοθετική ρύθμιση με την οποία θα υποχρεούνται όλα ανεξαιρέτως τα υπουργεία να μειώσουν κατά 30% τις δομές τους. Ήδη στο χώρο της εκπαίδευσης άρχισαν με τη συγχώνευση σχολείων που έδωσε ταμείο 1050 σχολεία λιγότερα το 2011, περισσότερους μαθητές στο τμήμα και κάμποσες εκατοντάδες εκπαιδευτικούς να ψάχνουν οργανική θέση. Για το 2012 οι κ.κ. «πρώτα ο μαθητής» ετοιμάζουν νέο πακέτο. Οι πληροφορίες μιλάνε για νέο κύμα συγχωνεύσεων – καταργήσεων περίπου 1000 σχολείων. Αλίμονο στα ΕΠΑΛ - ΕΠΑΣ με κάτω από 150 μαθητές (που αποτελούν τον πρώτο στόχο), στα Γυμνάσια και τα Λύκεια των 6, 7, και 8 τμημάτων, αλίμονο στα συστεγαζόμενα, σε αυτά που βρίσκονται στο ίδιο συγκρότημα, στα εσπερινά, στα ΣΔΕ, σε όσα πληρώνουν ενοίκιο, στα μεγάλα αστικά κέντρα και στην ξεχασμένη περιφέρεια. Εκατοντάδες νέες οργανικές θέσεις θα σβήσουν από το χάρτη, εκατοντάδες εκπαιδευτικοί θα βρεθούν ξαφνικά στο πουθενά. Να η πρώτη μαγιά.
Όπως πολύ εύστοχα έχει επισημάνει η εκπαιδευτικός Ν. Γεωργιάδου από την Κάλυμνο το «βιογραφικό σημείωμα» των εμπνευστών της εκπαίδευσης την εποχή του ΔΝΤ περνά και διαχέεται σε κάθε πράξη τους. Πώς θα ήταν ποτέ δυνατό αυτοί που βγάζουν στο σφυρί το δημόσιο πλούτο, που συμμετέχουν στην «αυγή της Οδύσσειας» με κυνισμό διαλαλώντας την ως μεσοπρόθεσμη επένδυση, που ψάχνουν τις κωλότσεπες του άνεργου για να δουν αν δικαιούται το χαρτζιλίκι της ανεργίας, που βάζουν λουκέτο σε εκατοντάδες σχολεία, που διαλαλούν ότι «το μνημόνιο είναι ευτυχία», να εμπνευστούν και να εφαρμόσουν στην εκπαίδευση και τους εκπαιδευτικούς κάτι διαφορετικό; 
Η κυρίαρχη πολιτική οικοδομεί την πολιτική της επιχειρηματολογία κατηγορώντας το κράτος πρόνοιας ως «υπερφορτωμένο κράτος», ως «γραφειοκρατικό παραλογισμό», ως «ελέφαντα» που ισοπεδώνει τις «ζωτικές δυνάμεις» της κοινωνίας, δηλαδή το Σύνδεσμο Βιομηχάνων, κάτω από το βάρος τους κόστους του. Μισθοί, κοινωνική ασφάλεια, συντάξεις, δωρεάν υγεία, δωρεάν παιδεία, προστασία της μητρότητας, όλα αυτά τα στοιχεία που διασφαλίζουν τους όρους της αξιοπρεπούς διαβίωσης των ανθρώπων και της προαγωγής του πολιτισμού είναι «βαρίδια» στα πόδια της νέας «ιεράς συμμαχίας». Αναπτύσσεται μια πολιτική ορολογία που μοιάζει με τη «λιποδιάλυση» που υπόσχονται τα ινστιτούτα αδυνατίσματος. Μόνο που το «λίπος» που πρέπει να «καεί» στην προκειμένη περίπτωση είναι οι κατακτήσεις των δυνάμεων της εργασίας.
Η πολιτική αυτή δεν αφήνει κανέναν εκπαιδευτικό έξω. Αν απέναντι σε αυτό το μακελειό δεν υψωθεί τείχος ακαταμάχητο τότε δεν θα περάσει πολύς καιρός που χιλιάδες, ναι πολλές χιλιάδες εκπαιδευτικοί θα χάσουν τη δουλειά τους και όσοι απομείνουν θα εργάζονται σε εργασιακό καθεστώς γαλέρας με μισθούς που δεν θα ξεπερνούν το 50% του μισθού του 2009. Και γι αυτό ας μην έχει αμφιβολίες κανείς! Γιατί όταν πετάς κρέας στους καρχαρίες, δεν φεύγουν, μαζεύονται περισσότεροι.
Το Υπουργείο Παιδείας, ως ευαγγελιστής της αγοράς, βιάζεται να υποδυθεί το ρόλο αυτού που γελά καλά επειδή γελά τελευταίος. Ωστόσο, κι αν τα βουνά μοιάζουν ακίνητα, οι γεωλόγοι ξέρουν καλά πως ζούμε σε μια θάλασσα στεριάς. Γελιούνται όσοι πιστεύουν ότι έχουν κλείσει τις θύελλες μια για πάντα σε γυάλινα κλουβιά. Όσοι πίστεψαν και πολύ περισσότερο όσοι καραδοκούσαν πως θα έχουν «αιώνια» τους εκπαιδευτικούς και όλο το λαό όπως το χιόνι στο βουνό να λιώνει για να αυξάνουν τις εμπορικές ιδέες τους. Πολύ γρήγορα το εκπαιδευτικό κίνηµα, ο κόσμος της εργασίας, θα σηκωθεί στις µύτες των ποδιών του, θα διαπεράσει τα φράγµατα των µέσων µαζικής ενηµέρωσης, θα συντρίψει τη ρητορική τού άδικου λόγου και θα ορθώσει πύργο ατίθασο στη Σαλώµη του νεοφιλελευθερισµού που ετοιµάζεται να περιφέρει το κεφάλι της παιδείας προσφορά στους επιχειρηματίες της γνώσης.
Η υφυπουργός Παιδείας δεν ψεύδεται. Μίλησε για επόμενη φάση, απλά ξέχασε να πει πως το υπουργείο Παιδείας εργάζεται πυρετωδώς για την ετοιμασία αυτής της επόμενης φάσης.
Τα πρώτα κομμάτια του παζλ έχουν ήδη μπει στη θέση τους και ήδη το τοπίο διαμορφώνεται.
Η ΜΕΘΟΔΕΥΣΗ ΤΟΥ «ΩΡΙΜΟΥ ΦΡΟΥΤΟΥ»
- Ένας από τους βασικούς μοχλούς μείωσης των οργανικών θέσεων είναι η συγχώνευση – κατάργηση σχολικών μονάδων. Ως γνωστόν, ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης Δ. Ρέππας, αναμένεται να φέρει προς ψήφιση στη Βουλή νομοθετική ρύθμιση με την οποία θα υποχρεούνται όλα ανεξαιρέτως τα υπουργεία να μειώσουν κατά 30% τις δομές τους. Ήδη στο χώρο της εκπαίδευσης άρχισαν με τη συγχώνευση σχολείων που έδωσε ταμείο 1050 σχολεία λιγότερα το 2011, περισσότερους μαθητές στο τμήμα και κάμποσες εκατοντάδες εκπαιδευτικούς να ψάχνουν οργανική θέση. Για το 2012 οι κ.κ. «πρώτα ο μαθητής» ετοιμάζουν νέο πακέτο. Οι πληροφορίες μιλάνε για νέο κύμα συγχωνεύσεων – καταργήσεων περίπου 1000 σχολείων. Αλίμονο στα ΕΠΑΛ - ΕΠΑΣ με κάτω από 150 μαθητές (που αποτελούν τον πρώτο στόχο), στα Γυμνάσια και τα Λύκεια των 6, 7, και 8 τμημάτων, αλίμονο στα συστεγαζόμενα, σε αυτά που βρίσκονται στο ίδιο συγκρότημα, στα εσπερινά, στα ΣΔΕ, σε όσα πληρώνουν ενοίκιο, στα μεγάλα αστικά κέντρα και στην ξεχασμένη περιφέρεια. Εκατοντάδες νέες οργανικές θέσεις θα σβήσουν από το χάρτη, εκατοντάδες εκπαιδευτικοί θα βρεθούν ξαφνικά στο πουθενά. Να η πρώτη μαγιά.
- Το επόμενο χρονικό διάστημα θα ανακοινωθεί η αύξηση του ωραρίου των εκπαιδευτικών. Ήδη το μήνυμα πήγε στους Καθηγητές των ΤΕΙ, όπου αφού το Υπουργείο Παιδείας μείωσε για την τρέχουσα Ακαδημαϊκή χρονιά το έκτακτο διδακτικό προσωπικό στους 1300 από 4.000 κάλεσε τους μόνιμους καθηγητές «να εργαστούν και πέραν του υποχρεωτικού ωραρίου έτσι ώστε να επιτευχθεί η καλύτερη και αποδοτικότερη λειτουργία των ιδρυμάτων». Βεβαίως πριν από όλους η αύξηση του ωραρίου βρήκε τους άλλους –πλην εκπαιδευτικών- «τεμπέληδες δημοσίους υπαλλήλους».
Κάθε πόλεμος αρχίζει με τα λόγια και το υπουργείο Παιδείας έχει συμπληρώσει πολλά ένσημα στην προσπάθειά του να πείσει την κοινή γνώμη ότι οι εκπαιδευτικοί εργάζονται εξαιρετικά λίγες ώρες. Στην κατάλληλη συγκυρία, μέσα στο 2012, είναι σίγουρο ότι θα προχωρήσει στην «αναμόρφωση του ωραρίου των εκπαιδευτικών». Εξάλλου το προσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας με τον εύηχο τίτλο «Οργάνωση των Περιφερειακών Υπηρεσιών Διοίκησης της Εκπαίδευσης – Πρώτα ο μαθητής – Πρώτα η σχολική μονάδα – Νέα Διοίκηση για το Νέο Σχολείο» προβλέπει ότι «σε περίπτωση απουσίας εκπαιδευτικού η αναπλήρωση στα διδακτικά του καθήκοντα γίνεται με εντολή του διευθυντή από εκπαιδευτικό της ίδιας σχολικής μονάδας, κατά προτίμηση της ίδιας ή συναφούς ειδικότητας, που έχει κενό στο ημερήσιο διδακτικό ωράριο εργασίας του. Η άρνηση συμμόρφωσης στο ανωτέρω εκπαιδευτικό καθήκον συνιστά πειθαρχικό παράπτωμα»(Άρθρο 18).
Ένα δίωρο ή ένα τρίωρο επιπλέον π.χ για τους καθηγητές σημαίνει 8-10.000 καθηγητές περίσσευμα!
Κάθε πόλεμος αρχίζει με τα λόγια και το υπουργείο Παιδείας έχει συμπληρώσει πολλά ένσημα στην προσπάθειά του να πείσει την κοινή γνώμη ότι οι εκπαιδευτικοί εργάζονται εξαιρετικά λίγες ώρες. Στην κατάλληλη συγκυρία, μέσα στο 2012, είναι σίγουρο ότι θα προχωρήσει στην «αναμόρφωση του ωραρίου των εκπαιδευτικών». Εξάλλου το προσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας με τον εύηχο τίτλο «Οργάνωση των Περιφερειακών Υπηρεσιών Διοίκησης της Εκπαίδευσης – Πρώτα ο μαθητής – Πρώτα η σχολική μονάδα – Νέα Διοίκηση για το Νέο Σχολείο» προβλέπει ότι «σε περίπτωση απουσίας εκπαιδευτικού η αναπλήρωση στα διδακτικά του καθήκοντα γίνεται με εντολή του διευθυντή από εκπαιδευτικό της ίδιας σχολικής μονάδας, κατά προτίμηση της ίδιας ή συναφούς ειδικότητας, που έχει κενό στο ημερήσιο διδακτικό ωράριο εργασίας του. Η άρνηση συμμόρφωσης στο ανωτέρω εκπαιδευτικό καθήκον συνιστά πειθαρχικό παράπτωμα»(Άρθρο 18).
Ένα δίωρο ή ένα τρίωρο επιπλέον π.χ για τους καθηγητές σημαίνει 8-10.000 καθηγητές περίσσευμα!
- Με τις αλλεπάλληλες, αλλοπρόσαλλες και αντιεκπαιδευτικές αλλαγές στα αναλυτικά προγράμματα σπουδών, με το ξεχαρβάλωμα και το ραβε-ξήλωνε των ειδικοτήτων στην τεχνικοεπαγγελματική εκπαίδευση, αλλά και με κάτι περίεργες τοποθετήσεις ειδικοτήτων σε περιοχές που δεν είχαν κενά, αίφνης μερικές χιλιάδες εκπαιδευτικοί συγκεκριμένων κλάδων αναζητούν απεγνωσμένα ωράριο. Είναι γνωστή η κατάσταση εκατοντάδων καθηγητών ξένων γλωσσών, Γυμναστών, καθηγητών Πληροφορικής, Οικονομολόγων, Τεχνολόγων, καθηγητών τεχνικών ειδικοτήτων οι οποίοι, χωρίς δική τους ευθύνη, έχουν μείνει χωρίς ωράριο και οργανική θέση. Είναι σίγουρο ότι το Υπουργείο Παιδείας «κατασκευάζει» αδύνατους κρίκους για να νομιμοποιήσει τις επιλογές του. Δεν θα αργήσει η μέρα που με έναν ιδιότυπο μαλθουσιανισμό θα υποβάλλει στην κοινή γνώμη το ερώτημα: «Μπορεί να πληρώνει το Δημόσιο υπαλλήλους του που κάθονται;»
- Φυσικά μέσα στη στόχευση του Υπουργείου Παιδείας βρίσκονται ήδη και εκατοντάδες εκπαιδευτικών οι οποίοι λόγω διαφόρων προβλημάτων υγείας βρίσκονταν τα τελευταία χρόνια είτε με μειωμένο ωράριο, είτε σε άλλες υπηρεσίες εκτός σχολικής τάξης. Περιφερειακοί Διευθυντές εκπαίδευσης ήδη έχουν χαρτογραφήσει το χώρο και σε κάθε ευκαιρία, με τη βοήθεια των παλατιανών δημοσιογράφων, μιλάνε για 1500 προβληματικούς εκπαιδευτικούς που «όπως καταλαβαίνετε το δημόσιο δεν έχει την πολυτέλεια να τους πληρώνει».
Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΥΤΗ ΔΕΝ ΑΦΗΝΕΙ ΚΑΝΕΝΑΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΑΠΕΞΩ
Όπως πολύ εύστοχα έχει επισημάνει η εκπαιδευτικός Ν. Γεωργιάδου από την Κάλυμνο το «βιογραφικό σημείωμα» των εμπνευστών της εκπαίδευσης την εποχή του ΔΝΤ περνά και διαχέεται σε κάθε πράξη τους. Πώς θα ήταν ποτέ δυνατό αυτοί που βγάζουν στο σφυρί το δημόσιο πλούτο, που συμμετέχουν στην «αυγή της Οδύσσειας» με κυνισμό διαλαλώντας την ως μεσοπρόθεσμη επένδυση, που ψάχνουν τις κωλότσεπες του άνεργου για να δουν αν δικαιούται το χαρτζιλίκι της ανεργίας, που βάζουν λουκέτο σε εκατοντάδες σχολεία, που διαλαλούν ότι «το μνημόνιο είναι ευτυχία», να εμπνευστούν και να εφαρμόσουν στην εκπαίδευση και τους εκπαιδευτικούς κάτι διαφορετικό; Η κυρίαρχη πολιτική οικοδομεί την πολιτική της επιχειρηματολογία κατηγορώντας το κράτος πρόνοιας ως «υπερφορτωμένο κράτος», ως «γραφειοκρατικό παραλογισμό», ως «ελέφαντα» που ισοπεδώνει τις «ζωτικές δυνάμεις» της κοινωνίας, δηλαδή το Σύνδεσμο Βιομηχάνων, κάτω από το βάρος τους κόστους του. Μισθοί, κοινωνική ασφάλεια, συντάξεις, δωρεάν υγεία, δωρεάν παιδεία, προστασία της μητρότητας, όλα αυτά τα στοιχεία που διασφαλίζουν τους όρους της αξιοπρεπούς διαβίωσης των ανθρώπων και της προαγωγής του πολιτισμού είναι «βαρίδια» στα πόδια της νέας «ιεράς συμμαχίας». Αναπτύσσεται μια πολιτική ορολογία που μοιάζει με τη «λιποδιάλυση» που υπόσχονται τα ινστιτούτα αδυνατίσματος. Μόνο που το «λίπος» που πρέπει να «καεί» στην προκειμένη περίπτωση είναι οι κατακτήσεις των δυνάμεων της εργασίας.
Να το πούμε καθαρά : Άλλαξαν τα ανεμολόγια και οι ορίζοντες. Εδώ «πριονίζονται ρίζες ! Και όποιος, χωμένος στις συστάδες των θάμνων που τον περιβάλλουν χάνει το δάσος από το οπτικό του πεδίο, καλό είναι να κάνει ένα βήμα στα πλάγια για να δει καθαρότερα μπροστά του.
Η πολιτική αυτή δεν αφήνει κανέναν εκπαιδευτικό έξω. Αν απέναντι σε αυτό το μακελειό δεν υψωθεί τείχος ακαταμάχητο τότε δεν θα περάσει πολύς καιρός που χιλιάδες, ναι πολλές χιλιάδες εκπαιδευτικοί θα χάσουν τη δουλειά τους και όσοι απομείνουν θα εργάζονται σε εργασιακό καθεστώς γαλέρας με μισθούς που δεν θα ξεπερνούν το 50% του μισθού του 2009. Και γι αυτό ας μην έχει αμφιβολίες κανείς! Γιατί όταν πετάς κρέας στους καρχαρίες, δεν φεύγουν, μαζεύονται περισσότεροι.
Το Υπουργείο Παιδείας, ως ευαγγελιστής της αγοράς, βιάζεται να υποδυθεί το ρόλο αυτού που γελά καλά επειδή γελά τελευταίος. Ωστόσο, κι αν τα βουνά μοιάζουν ακίνητα, οι γεωλόγοι ξέρουν καλά πως ζούμε σε μια θάλασσα στεριάς. Γελιούνται όσοι πιστεύουν ότι έχουν κλείσει τις θύελλες μια για πάντα σε γυάλινα κλουβιά. Όσοι πίστεψαν και πολύ περισσότερο όσοι καραδοκούσαν πως θα έχουν «αιώνια» τους εκπαιδευτικούς και όλο το λαό όπως το χιόνι στο βουνό να λιώνει για να αυξάνουν τις εμπορικές ιδέες τους. Πολύ γρήγορα το εκπαιδευτικό κίνηµα, ο κόσμος της εργασίας, θα σηκωθεί στις µύτες των ποδιών του, θα διαπεράσει τα φράγµατα των µέσων µαζικής ενηµέρωσης, θα συντρίψει τη ρητορική τού άδικου λόγου και θα ορθώσει πύργο ατίθασο στη Σαλώµη του νεοφιλελευθερισµού που ετοιµάζεται να περιφέρει το κεφάλι της παιδείας προσφορά στους επιχειρηματίες της γνώσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου