Τι είναι το σύνδρομο Asperger;

Το 1944 ο Αυστριακός Hans Asperger δημοσίευσε την εργασία του με θέμα «Αυτιστική ψυχοπάθεια στην παιδική ηλικία» και περιέγραφε ένα σύνδρομο , που αργότερα πήρε την ονομασία του από τον ίδιο (σύνδρομο Asperger ή Α. S). (Γεννά ,2002).

Οι κυριότερες διαφορές του από τον αυτισμό του Κanner:

α) τα παιδιά με σύνδρομο Asperger αναπτύσσουν καλές τυπικές γλωσσικές δεξιότητες (ωστόσο παρουσιάζουν ιδιαιτερότητες στην επικοινωνία με τους άλλους 

β) η νοημοσύνη τους είναι σε καλά επίπεδα, ενώ

γ) παρουσιάζουν κινητική αδεξιότητα (αδρή και λεπτή κινητικότητα) (Happe, 1994) Ο όρος του Αυτισμού του Asperger είναι πολύ ευρύτερος καθώς συμπεριέλαβε περιπτώσεις που αγγίζουν τα όρια του φυσιολογικού και φτάνουν μέχρι σοβαρές εγκεφαλικές βλάβες.

Σήμερα ο χαρακτηρισμός «Σύνδρομο Asperger χρησιμοποιείται κυρίως για τη σπάνια περίπτωση του ευφυούς γλωσσικά ικανού και σχεδόν φυσιολογικού αυτιστικού παιδιού (Τandam, 1998).

Στις τελευταίες εκδόσεις ταξινόμησης των συστημάτων DSM-IV και ICD 10 το σύνδρομο Asperger διακρίνεται από τις υπόλοιπες αυτιστικές διαταραχές στο ότι δεν υπάρχει καθυστέρηση στην έναρξη του λόγου και των άλλων τομέων της ανάπτυξης των δεξιοτήτων προσαρμογών (Wing, 2002).

Βιβλιογραφία

Γενά , Α. (2002).Αυτισμός και Διάχυτες Αναπτυξιακές Διαταραχές. Αθήνα: Ιδιωτική.

Happe , F. (1994) . Autism: An Introduction to Psychological Theories. London Press.

Tandam , D. (1998). Asperger’s Syndrome. Annotation. Journal of Child Psychology and Psychiatry,25,265-281.

Wing, L. (2002). To Αυτιστικό Φάσμα. ‘Ένας οδηγός για γονείς και επαγγελματίες. Μετάφραση: Πρώιος, Αθήνα: Ελληνική Εταιρεία Προστασίας Αυτιστικών Ατόμων.