Ανακοίνωση των αποσπάσεων - Η επόμενη μέρα....του Λιόντου Βασιλείου, δασκάλου Αγγλικών, αναπληρωτή αιρετού ΑΠΥΣΠΕ Ηπείρου

Ανακοινώθηκαν απόψε μετά από παρέλευση αρκετών ημερών και αφού πέρασαν από σαράντα κύματα, από μαγειρέματα, από σκαμπανεβάσματα ως προς τον άριθμό τους, οι αποσπάσεις από ΠΥΣΠΕ σε ΠΥΣΠΕ, ΟΧΙ των εκπαιδευτικών Π.Ε, αλλά των δασκάλων και νηπιαγωγών. Δε θα ήθελα να επεκταθώ αναλυτικότερα. Την άποψή μου την έχω κατά καιρούς καταθέσει ότι δηλαδή είμαστε όλοι εκπαιδευτικοί και ότι βράζουμε στο ίδιο εκπαιδευτικό καζάνι. ΟΜΩΣ το Υπουργείο περίτρανα απέδειξε με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο ότι δεν τηρεί ούτε τα προσχήματα, αποκλείοντας από τη μια τις ειδικότητες από την παράταση που δόθηκε ως προς την ανάληψη υπηρεσίας, αλλά και χωρίς έστω και για τους τύπους να ασχοληθεί στο σημερινό υπηρεσιακό συμβούλιο (ΚΥΣΠΕ) με την εξέταση των αιτήσεων απόσπασης των συναδέλφων μας των ειδικοτήτων από ΠΥΣΠΕ σε ΠΥΣΠΕ. 

Αποτελεί η σημερινή μέρα μια από τις χειρότερες για την εκπαιδευτική πραγματικότητα. Δυστυχώς, οι ελπίδες που κάποιοι συνάδελφοί μας έτρεφαν να δουν το όνομά τους αναρτημένο στους πίνακες των αποσπάσεων, έπεσαν στο κενό. Ελάχιστος αριθμός ικανοποιήθηκε. Ο μικρότερος των τελευταίων ετών. Δε γνωρίζω αν θα υπάρξει δεύτερη φάση αποσπάσεων. Τι νόημα έχει άλλωστε! Θα ικανοποιηθούν μερικές δεκάδες ακόμη....Και μετά τι; Κάποιες άλλες χιλιάδες ήδη από τώρα ετοιμάζουν τις αποσκευές για χιλιόμετρα ή και μίλια μακριά. Μιλάμε για οικογενειάρχες με παιδιά και όχι μόνο. Άλλωστε όλοι έχουν ψυχή. Και οι έγγαμοι και οι άγαμοι! Με τι σθένος όμως, με τι κουράγιο να ξεκινήσει κανείς για μέρη μακρινά, όταν καλείται μάλιστα να το πράξει 4 και 5 μέρες πριν την έναρξη του σχολικού έτους, όταν καλείται να βάλει το χέρι στην τσέπη για τις μετακινήσεις, τη διαμονή, τα έξοδα, για μια καινούρια ζωή, για ένα νέο ξεκίνημα. Δεν είναι πρόθεσή μου να το "παίξω" ότι συμπονώ όσους βιώνουν τα παραπάνω. Δεν προτίθεμαι να το κάνω και δε θα το κάνω. Θα φάνταζε ενδεχομένως υποκριτικό από την πλευρά μου. Ας είμαστε ειλικρινείς. Αν δεν το βιώνεις, δεν το ζεις και δεν το νιώθεις προσωπικά, δεν μπορείς να το καταλάβεις και στην πραγματική του διάσταση. Απλά, το αντιλαμβάνεσαι επιδερμικά και "ξώφαλτσα". Ξέρω πάντως πως θα μου ήταν πολύ επώδυνο εν μια νυκτί το να μαζέψω τα μπογαλάκια μου και να φύγω με την οικογένειά μου για άλλες πολιτείες. 

Το ζητούμενο λοιπόν είναι τι κάνουμε από εδώ και πέρα. Ας μην αυταπατώμεθα. Ζούμε σε καιρούς χαλεπούς, σε εποχές πρωτόγνωρες, όπου τα πάντα υπαγορεύονται έξωθεν. Φυσικά δε θα μπορούσε να εξαιρεθεί η εκπαίδευση από όλη αυτή τη λαίλαπα. Μπορούμε με την κήρυξη απεργιών να διεκδικήσουμε τα αυτονόητα, καλύτερη εκπαίδευση με γνώμονα πρώτα το μαθητή; Σαφώς και ναι. ΟΜΩΣ μια είναι η προϋπόθεση: η συμμετοχή και όχι η αποχή, το να σηκωθούμε από τους καναπέδες. Τουλάχιστον ας δώσουμε τις μάχες μας. Κάτι θα κερδίσουμε. Δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτή η μοιρολατρεία και η αποδοχή του μοιραίου. Ούτε μπορούμε να ευχαριστούμε το Θεό που δε χρειάζεται να περιμένουμε απόσπαση, που γλιτώσαμε τη διαθεσιμότητα, που δεν είμαστε στη θέση των άλλων. Όταν καίγεται το σπίτι του γείτονα, η φωτιά αργά ή γρήγορα θα έρθει και στο δικό μας σπίτι. Πρέπει να αντιληφθούμε ότι η μη ικανοποίηση απόσπασης, η απόλυση, η διαθεσιμότητα ενός συναδέλφου μας είναι και υπόθεση δική μας.....Κανείς δε θα ξεφύγει, ούτε θα γλιτώσει, αν πορεύεται με αυτό το σκεπτικό..... Ο Λαπαθιώτης κάποτε είπε πως για την επίτευξη ενός στόχου δεν αρκεί να υπάρχουν οι προϋποθέσεις. Πρέπει να υπάρχουν και οι αντίστοιχες προθέσεις. Προϋποθέσεις ασυζητητί υπάρχουν. Αν όχι σήμερα, πότε άραγε; Προθέσεις όμως;

ΥΓ1: Πολλά ακούγονται για τη στάση των αίρετών εκπροσώπων μας στο ΚΥΣΠΕ να αποχωρήσουν κατά τη σημερινή συνεδρίαση. Καυτηριάστηκε και επικρίθηκε από πολλούς. Δεν ξέρω αν η στάση τους αυτή ήταν η πλέον ενδεδειγμένη. Φρονώ όμως πως 

και με την φυσική τους παρουσία στο συμβούλιο, τίποτα δε θα άλλαζε σε σχέση με όσα το Υπουργείο ΗΔΗ είχε αποφασίσει και προσχεδιάσει...Το έγκλημα ήταν προμελετημένο και άριστα σχεδιασμένο....

να ενώσει, να συσπειρώσει σύσσωμη την εκπαιδευτική κοινότητα, να καθοδηγήσει και να εμπνεύσει τους συναδέλφους να συμμετάσχουν δυναμικά σε δράσεις και σε αγώνες. Σίγουρα πάντως η καθυστέρηση στη συγκρότηση του ΔΣ της ΔΟΕ καλό δεν έκανε. Χάθηκε αρκετός χρόνος.
ΥΓ2: Σε σχέση με τη στάση της ΔΟΕ και χωρίς να θέλω να κάνω το συνήγορο του διαβόλου, πολλά γράφτηκαν....Κάποιοι προσδοκούσαν περισσότερα...Ίσως δεν έχουν άδικο. ΟΜΩΣ ακόμη και τώρα προλαβαίνει η ομοσπονδία μας.

ΥΓ3: το τελευταίο που θα ήθελα να δω αύριο θα ήταν μια δήλωση του Υπουργού Παιδείας ότι την Τετάρτη όλοι οι εκπαιδευτικοί θα είναι στις θέσεις τους και ότι όλα τα σχολεία θα λειτουργούν κανονικά. Θα αποτελεί την αποθέωση του φαίνεσθαι και της υποκρισίας. 

ΥΓ4: Μια έγκαιρη ανακοίνωση των αποσπάσεων εν μέσω του καλοκαιριού θα ήταν λιγότερο επώδυνη, ακόμη και για τους συναδέλφους που θα αναγκάζονταν να υπηρετήσουν στην οργάνική τους. Θα είχαν έστω αρκετό χρονικό διάστημα μπροστά τους να οργανώσουν και να οργανωθούν.

Σήμερα όμως ζούμε στη χώρα του παραλόγου: τα φυσιολογικά και λογικά φαντάζουν παράλογα και παράδοξα. Τα παράδοξα και παράλογα από την άλλη φαντάζουν φυσιολογικά και λογικά......

Βασίλειος Λιόντος

Δάσκαλος Αγγλικών

Αναπληρωτής αιρετός ΑΠΥΣΠΕ Ηπείρου