Κωδικός "Φτώχεια και σφυρί"

Παναγόπουλος Θάνος

 

Η αυλαία της κύριας πράξης του "δόγματος του σοκ" στην ελληνική οικονομία σηκώθηκε την περασμένη Τετάρτη και Πέμπτη με την υπερψήφιση του Μεσοπροθέσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012 - 2015 (αν και τα μέτρα που προβλέπει αφενός ξεκινούν πριν από το 2012, δηλαδή από εφέτος, και εκτείνονται και πέραν του 2015, αφού η διάρκεια του ταμείου ιδιωτικοποιήσεων εκτείνεται τουλάχιστον για εξαετία με μέτρα όπως το χαράτσωμα του τέλους επιτηδεύματος να παραμένουν επ' άπειρον) και του εφαρμοστικού νόμου αντίστοιχα.

Ένα συνολικό πακέτο των νέων παρεμβάσεων σκληρής λιτότητας για το τρέχον έτος ανέρχεται στα 6,75 δισ. ευρώ, αντί στα 6,54 δισ. ευρώ που προέβλεπε το «Μεσοπρόθεσμο Παπακωνσταντίνου», παρεμβάσεις λιτότητας συνολικά μέχρι το 2015 για 28,4 δισ. ευρώ, αντί για 28,2 δισ. ευρώ που προβλεπόταν αρχικά και ιδιωτικοποιήσεις τουλάχιστον 50 δισ. ευρώ συνθέτουν ένα οικονομικό τοπίο ζόφου κάτι λιγότερο από 80 δισ. ευρώ, ποσό που, αν συνεχιστεί η σημερινή ατελέσφορη πολιτική, θα διογκωθεί περαιτέρω.

Το πιο επώδυνο για το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων κεφάλαιο του νέου νόμου είναι το κεφάλαιο Δ' και ειδικότερα τα άρθρα 27 και εξής. Με αυτό έρχονται εξαθλίωση εκατομμυρίων νοικοκυριών, χιλιάδες λουκέτα, εκατοντάδες χιλιάδες άνεργοι και μια παρατεταμένη βαθιά ύφεση μέσω ενός άτεγκτου φορολογικού πογκρόμ επί δικαίους και αδίκους.

Η εξόντωση των μικρών και μεσαίων εισοδηματικών στρωμάτων που αποφάσισε η τρόικα και εκτελεί η ελληνική κυβέρνηση επέρχεται με μια χωρίς προηγούμενο επιχείρηση αφαίμαξης εκατομμυρίων μισθωτών, μικρομεσαίων επαγγελματιών και επιτηδευματιών.

Όπως είναι άλλωστε γνωστό, το "δόγμα του σοκ" προϋποθέτει την εξάπλωση της φτώχειας (ήδη το ζει η ελληνική κοινωνία από το πρώτο Μνημόνιο) προτού αρχίσει το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου (οσονούπω ξεκινά το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων).

Στο σκέλος της φτώχειας, μετά την υφεσιακή διάσταση του Μνημονίου 1, της οποίας τα αποτελέσματα είναι ήδη αντιληπτά με τον πιο σκληρό τρόπο, έρχεται η καταιγίδα των φόρων που γονατίζει από τον κόσμο της εργασίας μέχρι τους άνεργους και από τους συνταξιούχους μέχρι τους ελεύθερους επαγγελματίες. Προς το παρόν, συνολικά, έως και 11 διαφορετικές φορολογικές επιβαρύνσεις θα υποστούν έως το τέλος του τρέχοντος έτους πάνω από 7.000.000 μισθωτοί, συνταξιούχοι, αυτοαπασχολούμενοι και λοιποί φορολογούμενοι με βάση το Μεσοπρόθεσμο:

1. Αύξηση επιβαρύνσεων από παρακράτηση ΦΜΥ.

2. Ακριβότερα τσιγάρα.

3. Αύξηση του υγραερίου των ταξί.

4. Κεφαλικός φόρος (ειδική εισφορά αλληλεγγύης).

5. Τέλος επιτηδεύματος.

6. Ακριβότερο φυσικό αέριο.

7. Αύξηση ΦΠΑ σε αναψυκτικά χυμούς, εστιατόρια, ανθρακούχα εμφιαλωμένα νερά, κ.λπ.

8. Αυξημένο πετρέλαιο θέρμανσης για φυσικά πρόσωπα.

9. Αυξημένο πετρέλαιο θέρμανσης για επιχειρήσεις.

10. Έκτακτη εισφορά στα ΙΧ.

11. Αυξημένα τέλη κυκλοφορίας.

Ένα από τα σκληρότερα φορολογικά μέτρα που έχουν ληφθεί μεταπολιτευτικά είναι η μείωση του αφορολόγητου ορίου κατά ένα τρίτο (από τα 12.000 ευρώ στα 8.000 ευρώ, κάτι που σημαίνει πως οι φορολογούμενοι ηλικίας 30 έως 65 ετών θα χάσουν, σύμφωνα με τους υπολογισμούς του υπουργείου Οικονομικών, 338 εκατ. ευρώ εφέτος (μόνο από την παρακράτηση) και 1.021 εκατ. ευρώ ετησίως από το 2012, ενώ ο πέλεκυς πέφτει στους άγαμους (κατά κανόνα νέοι άνθρωποι).

Αν μάλιστα συνυπολογιστούν η κατάργηση του φορολογικού μπόνους από 1.1.2012, ο "πέλεκυς" στις φοροαπαλλαγές, ο "κεφαλικός φόρος" κ.λπ., το πραγματικό αφορολόγητο συρρικνώνεται στα επίπεδα ελαφρώς άνω των 4.000 ευρώ, έχουμε δηλαδή μείωση "στο" ένα τρίτο αντί "κατά" ένα τρίτο.

Σε άλλες εποχές παραπέμπει εξάλλου και ο κεφαλικός φόρος («ειδική εισφορά αλληλεγγύης»). Αυτός θα επιβληθεί με συντελεστές 1% με 4% σε τουλάχιστον 3.000.000 φορολογούμενους που δηλώνουν εφέτος ετήσια εισοδήματα μεγαλύτερα των 12.000 ευρώ και θα τους υποχρεώσει να πληρώσουν συνολικά 1,38 δισ. ευρώ επιπλέον φόρους μέσα στους προσεχείς 6 μήνες.

Επιστροφή στον Μεσαίωνα και στην Αρχαία Ρώμη συνιστά η ανάθεση της είσπραξης φόρων σε ιδιώτες που εξετάζει η κυβέρνηση. Ο ίδιος ο υπουργός Οικονομικών Ευάγγελος Βενιζέλος αποκάλυψε την Τρίτη πως υπάρχει η σκέψη να δοθεί σε ιδιώτες το σκέλος της εισπρακτικής δραστηριότητας των εφοριών, χωρίς ωστόσο να διευκρινίσει αν θα πρόκειται για τράπεζες ή μεγάλα λογιστικά γραφεία ή ελεγκτικές εταιρείες. Υπενθυμίζεται ότι το υπουργείο Οικονομικών έχει περάσει ήδη στους ιδιώτες τον φορολογικό έλεγχο Α.Ε. και ΕΠΕ.

Οι μικρομεσαίοι επιτηδευματίες αφανίζονται με το περιβόητο τέλος επιτηδεύματος, το οποίο κυμαίνεται από 500 έως 600 ευρώ (33 ευρώ μόνο για εφέτος) ενώ αποτελεί πρωτοφανή φοροληστεία η υποχρέωση των μισθωτών και πληρώνουν το τέλος εφόσον εργάζονται και ως παρέχοντες υπηρεσία.

Όλα στο σφυρί όσο - όσο

Το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας θα γίνει, όπως είναι ευνόητο, αντί πινακίου φακής. Μια χώρα που στη νεοφιλελεύθερη αργκό ονομαζόταν "μαγαζί γωνία" τώρα με την ύφεση και την κατακρήμνιση τιμών, μετοχών, κ.λπ. θα ξεπουληθεί όσο - όσο. Το ίδιο αυτό ξεπούλημα σχεδιάστηκε αποκλειστικά και μόνον για να εισπράξουν οι τράπεζες που δάνεισαν τη χώρα. Σαφέστατο είναι εν προκειμένω το άρθρο 2 του νόμου: “Το προϊόν αξιοποίησης χρησιμοποιείται αποκλειστικά για την αποπληρωμή του δημοσίου χρέους...”!

Το "Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου Α.Ε.”, που θα αναλάβει την πώληση του κρατικού πλούτου, ουσιαστικά θα είναι ανεξέλεγκτο και τον κύριο λόγιο θα έχουν η τρόικα και η αγορά.

Η προτεκτορατοποίηση του Ελληνικού Δημοσίου τεκμαίρεται και από το άρθρο 3 παρ. 11, βάσει του οποίου στις συνεδριάσεις του Διοικητικού Συμβουλίου του παρίστανται ως παρατηρητές δύο εκπρόσωποι που προτείνονται από τα κράτη μέλη της Ευρωζώνης και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Μείζον θέμα εγείρεται και από τη διάρκεια του Ταμείου. Το Μεσοπρόθεσμο υποτίθεται πως λήγει το 2015, αλλά με βάση το άρθρο 1 παρ. 6: “Η διάρκεια του Ταμείου είναι 6 έτη από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου”.

Σαν να μην έφτανε αυτό, προστίθεται και η προκλητική πρόβλεψη ότι: “Με αποφάσεις του υπουργού Οικονομικών, που δημοσιεύονται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, η διάρκεια αυτή μπορεί να παρατείνεται, εφόσον ο σκοπός του Ταμείου δεν έχει εκπληρωθεί”.

Είναι προφανές ότι προκύπτει ζήτημα και πολιτικό και ηθικό, καθώς η διάρκεια του ταμείου μπορεί να ξεπερνά αυτήν της μιας, των δύο ή και περισσοτέρων κυβερνήσεων!

Ένα ζήτημα που έχει ήδη προκαλέσει είναι ο προγραμματισμός για εκποίηση κρατικών οργανισμών έναντι πινακίου φακής, όπως λ.χ. ο ΟΠΑΠ, ο οποίος “κοστολογήθηκε” πρόχειρα για πώληση περίπου όσο και ο τζίρος μιας διετίας!
Πρόκληση συνιστά μια μακρά σειρά ακόμη προβλέψεων, όπως είναι:

* Το ξεπούλημα των αιγιαλών.

* Η εκποίηση του ορυκτού πλούτου.

Εξοργιστική είναι η παράγραφος 8 του άρθρου 2: "Εμπράγματα δικαιώματα τρίτων μπορεί να κηρύσσονται αναγκαστικώς απαλλοτριωτέα με απόφαση του υπουργού Οικονομικών για λόγους μείζονος σημασίας δημοσίου συμφέροντος, αν κρίνονται αναγκαία για την αξιοποίηση περιουσιακού στοιχείου του Ταμείου!".

 

Η ΑΥΓΗ, Ημερομηνία δημοσίευσης: 03/07/2011