Χθὲς ἀποχαιρέτισε τὰ γήινα πλήρης ἡμερῶν ὁ πραγματικὰ σπουδαῖος Δάσκαλος (μὲ κεφαλαῖο τὸ Δ) Βυζαντινῆς Μουσικὴ κ. Καραβίδας Νικόλαος. Τὸ συγγραφικὸ ἔργο ποὺ ἄφησε πίσω του εἶναι ἀξιοσημείωτο καὶ θὰ ἀποτελέσει πλούσιο ὑλικὸ γιὰ ὅσους ἐντρυφοῦν στὴν τέχνη τῆς Βυζαντινῆς Μουσικῆς. Διετέλεσε γιὰ πολλὰ ἔτη ἱεροψάλτης στὸν ἱερὸ ναὸ Ἁγίας Μαρίνης στὰ Ἰωάννινα ἀλλὰ ἰδιαίτερα ἐπιδόθηκε στὴ διδασκαλία τῆς Βυζαντινῆς Μουσικῆς. Οἱ ἐκδηλώσεις ποὺ πραγματοποίησε σὲ ὅλη τὴν Ἑλλάδα μὲ τὶς χορωδίες τοῦ εἶναι πάμπολλες καὶ θὰ μᾶς μείνουν χαραγμένες στὴ μνήμη. Ὡς μαθητὲς τοῦ σπουδαίου αὐτοῦ Δασκάλου καὶ Ἀνθρώπου ποὺ ξεχώριζε γιὰ τὸ ἦθος του, εὐχόμαστε ὁ Θεὸς νὰ τὸν ἀναπαύσει ἐν χώρα ζώντων καὶ ἀπὸ ἐκεῖ ψηλὰ ποὺ βρίσκεται νὰ συνεχίσει νὰ δοξολογεῖ καὶ νὰ ὑμνεῖ μὲ τὴ γλυκειὰ φωνὴ τοῦ τὸν Πανάγαθο Θεό καὶ τοὺς Ἁγίους του. Αἰωνία ἡ Μνήμη!
Ψαλῶ τῷ Θεῷ μου ἕως ὑπάρχω!
Είχα τη μεγάλη τιμή να γνωρίζω το δάσκαλο από το 1986, όταν και με ''ανέβασε'' στο αναλόγιο του ιερού ναού Αγίας Μαρίνης αρχικά για να αναγνώσω το ''Πάτερ ημών'' και στη συνέχεια για να συμψάλλουμε.
Γι'αυτόν υπήρξα πάντοτε ο Βασιλάκης, από τότε (στα 12 μου έτη), μέχρι και σήμερα (στα 37 μου).
Για μένα πέρα από ένας μεγάλος δάσκαλος, υπήρξε και ένας πραγματικός φίλος.
Δε θα ξεχάσω ποτέ τις ευχάριστες στιγμές μαζί του, άλλοτε πίνοντας το κυριακάτικο καφεδάκι μας, άλλοτε στο Μακρίνο, άλλοτε συνομιλώντας στο τηλέφωνο, άλλοτε στο σύλλογο ιεροψαλτών, άλλοτε στις διάφορες εκδηλώσεις.
Το κενό που αφήνει πίσω του είναι αναμφισβήτητα μεγάλο.
Το έργο του ακόμη μεγαλύτερο.
Ειλικρινά ό,τι και να καταθέσω για τον ακέραιο και ευήθη αυτόν άνθρωπο, τον καλλικέλαδο ιεροψάλτη, τον επιστήθιο φίλο μου, θα είναι πάρα πολύ λίγο.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που από σήμερα τον σκεπάζει.
Λιόντος Βασίλειος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου