«Τέλος χρόνου» για 10.000 αναπληρωτές

Ο υπουργός Παιδείας αποφάσισε και διέταξε ότι δεν αναγνωρίζει τίποτε στους χιλιάδες εκπαιδευτικούς που έτρεχαν από χωριό σε χωριό για ένα κομμάτι μόρια

→Χαρτογραφείται το νέο κύμα διαθεσιμοτήτων – απολύσεων που φιλοδοξεί να «εξαφανίσει» από το εκπαιδευτικό τοπίο περίπου 10.000 νηπιαγωγούς, δασκάλους και καθηγητές μέχρι το τέλος του 2014

«Οταν ακούς “τάξη” ανθρωπινό κρέας μυρίζει»

Οδυσσέας Ελύτης, «σηματολόγιον»

Του Χρήστου Κάτσικα

Η πρόσφατη έκθεση της Ε.Ε. (Ιούλιος 2013) περιγράφει με απόλυτη ακρίβεια τους σχεδιασμούς της κυβέρνησης για τον δημόσιο τομέα μέχρι και το 2014: «Θα ολοκληρώσουμε τη μετακίνηση τουλάχιστον 12.500 εργαζομένων στο σύστημα μέχρι τα τέλη Σεπτεμβρίου και τουλάχιστον άλλων 12.500 εργαζομένων στο πρόγραμμα κινητικότητας μέχρι το τέλος Δεκεμβρίου του 2013. Η συνάφεια των στόχων κινητικότητας με τους στόχους της εξόδου συνεπάγεται ότι σημαντικό τμήμα αυτών των εργαζομένων που θα ενταχθεί στο καθεστώς θα οδηγηθεί στην έξοδο».

 Και ενώ ανακοινώθηκε ήδη η «εκτέλεση» 2.122 καθηγητών τεχνικών ειδικοτήτων, οι οποίοι τέθηκαν σε διαθεσιμότητα, ενώ ήδη ετοιμάζεται ο νέος κατάλογος των βίαιων μετατάξεων και μετακινήσεων 7 – 8.000 εκπαιδευτικών και ενώ χαρτογραφείται το νέο κύμα διαθεσιμοτήτων – απολύσεων που φιλοδοξεί να «εξαφανίσει» από το εκπαιδευτικό τοπίο περίπου 10.000 νηπιαγωγούς, δασκάλους και καθηγητές μέχρι το τέλος του 2014, στο περιθώριο της δημόσιας συζήτησης έχει μείνει το συντριπτικό χτύπημα που δόθηκε σε 10.000 αναπληρωτές εκπαιδευτικούς.

Σοκ μείωσης προσωπικού

Ο υπουργός Παιδείας σε συνέντευξη στον Alpha 98,9 πριν από ένα μήνα, μεταξύ άλλων, τόνισε: «Το υπουργείο Παιδείας έχει συνεισφέρει στην κινητικότητα 10.000 αναπληρωτές. Πέρυσι είχαμε από τον κρατικό προϋπολογισμό 12.000 αναπληρωτές. Φέτος θα πέσουμε από τους 12.000 στους 2.000 αναπληρωτές. Ηδη λοιπόν το εκπαιδευτικό σύστημα έχει υποστεί ένα σοκ μείωσης 10.000 εκπαιδευτικών. Αυτοί ήταν συμβασιούχοι επί δεκαετίες. Αυτό για να το αντιμετωπίσουμε έχουμε κάνει μια διαχείριση του προσωπικού, των ανθρώπινων πόρων, με έναν τρόπο ορθολογικό, με έναν τρόπο λειτουργικό ώστε να μπορέσουμε να διαχειριστούμε αυτή την απώλεια».

 Σηκώνοντας για ακόμη μια φορά τις γνωστές κουρελιασμένες (από τους ίδιους που τις επικαλούνται) σημαίες της διαφάνειας και της αξιοκρατίας η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας αποφάσισε και διέταξε ότι πατάει «τέλος χρόνου» για 10.000 αναπληρωτές εκπαιδευτικούς. Αποφάσισε και διέταξε ότι δεν αναγνωρίζει τίποτε από τις χίλιες και μια νύχτες μοναξιά από άκρη σε άκρη στην Ελλάδα, δεν αναγνωρίζει το τρέξιμο από χωριό σε χωριό για ένα κομμάτι μόρια, δεν αναγνωρίζει τον μισό μισθό που δεν έφτανε ποτέ στην ώρα του, δεν αναγνωρίζει τίποτε στους χιλιάδες εκπαιδευτικούς της αναπλήρωσης και της ωρομισθίας.

 Κι αφού μπερδεύει έντεχνα, με επικοινωνιακή μαεστρία, τις πελατειακές αποσπάσεις στα Γραφεία και τις Διευθύνσεις Εκπαίδευσης, τα «κονέ», «τα βύσματα» και τις «άκρες» (είναι τουλάχιστον κοροϊδία τα κόμματα εξουσίας που γέννησαν τον μπάρμπα από την Κορώνη τώρα να βγαίνουν τιμητές της διαφάνειας) με τα δικαιώματα των μόνιμων και των αναπληρωτών και ωρομίσθιων εκπαιδευτικών, αποφασίζει από τη μια να αναδιατάξει τους γνωστούς πελατειακούς μηχανισμούς και από την άλλη διατάσσει τον εξοστρακισμό των εκπαιδευτικών της αναπλήρωσης και της ωρομισθίας.

 Σαν κακό όνειρο επεμβαίνει στις ζωές του πιο αδύναμου κρίκου, σαν σεισμός από τα έγκατα της Γης, που αίφνης κόβει το σπίτι στα δυο και θάβει τους ενοίκους και τις μνήμες τους. Γιατί αυτή ακριβώς την αίσθηση προκάλεσε στους εκπαιδευτικούς που σαν μετανάστες μήνες και μήνες έλιωσαν τα ρούχα τους σε όλη την Ελλάδα για μια χούφτα μόρια, τα οποία τώρα κάποιος θέλει να τους τα σκορπίσει. Εξάλλου το ίδιο το υπουργείο Παιδείας το είπε: «Πολιτική είναι το επίμονο και επίπονο τρύπημα σκληρών επιφανειών».

 Ξέρει τι κάνει το υπουργείο Παιδείας, καθώς αίφνης ο πυρήνας της λογικής του φαίνεται να έχει διανύσει χιλιόμετρα πολλά στις τεχνικές του θατσερισμού την περίοδο που ονόμαζαν «τάξη» την καταδίκη χιλιάδων ανθρώπων στην απόλυση και την ανεργία. Στην εποχή της κρίσης, με την ανεργία να κρατάει 150.000 αδιόριστους εκπαιδευτικούς έξω από τα κάγκελα των σχολείων, πιστεύει ότι είναι η καλύτερη ευκαιρία να δώσει ένα αποτελεσματικό χτύπημα στην αδιοριστία, έτσι ώστε να μη στριμώχνεται απαιτητική για μόνιμη πρόσληψη την επόμενη περίοδο που η ατζέντα έχει δραστική μείωση των μόνιμων διορισμών.

Αυταπάτες και ατομισμός

 Ξέρει τι κάνει το υπουργείο Παιδείας, καθώς αίφνης θεωρεί ότι είναι η κατάλληλη στιγμή να φάει όλο το φαγητό των δικαιωμάτων και των κατακτήσεων των υφισταμένων του με μια κουταλιά. Τώρα είναι η ευκαιρία να ξεμπερδεύει με την εξαφάνιση μιας κατηγορίας εκπαιδευτικών, κλείνοντας το μάτι σε μια άλλη κατηγορία που βλέπει μόνο με τα μυωπικά μάτια του στενού συμφέροντος. Γνωρίζει το υπουργείο Παιδείας ότι η εποχή πριμοδοτεί την παρουσία εκπαιδευτικών που θα ζητωκραυγάσουν το τσάκισμα μιας κατηγορίας συναδέλφων τους, νομίζοντας, οι τυφλοί, ότι οι ίδιοι θα μείνουν στο απυρόβλητο. Αυταπάτες που τρέφονται από τον ατομισμό και τις προσδοκίες!

 Ωστόσο, η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας δεν φαίνεται να μπορεί να υπολογίσει καλά τα πράγματα και κυρίως δεν νοιάζεται να συμβουλευθεί από την Ιστορία. Οι εκπαιδευτικοί, οι εργαζόμενοι γονείς, οι μαθητές δεν θα μείνουν για πολύ ναρκωμένοι και άβουλοι. Είναι τόσα τα προβλήματα που τους τρώνε τα σωθικά που μια σπίθα μπορεί να ανάψει, αργά ή γρήγορα, νέα φωτιά στον κάμπο με τα παρατημένα ξερόκλαδα. Οσοι έχουν μάτια να δουν και την τιμιότητα να πιστέψουν στα μάτια τους αναγνωρίζουν ότι πλέον η φωτιά δεν αφορά τους άλλους αλλά το δικό τους σπίτι.

 Το παζλ συμπληρώνεται κομμάτι κομμάτι αλλά όλο και περισσότεροι αρχίζουν να μπορούν να προβλέπουν το σύνολό του: Σήμερα οι αναπληρωτές και οι μόνιμοι καθηγητές τεχνικών μαθημάτων, αύριο οι μαθητές, κάποιοι με νέα εξεταστικά κολαστήρια και κάποιοι άλλοι με μαθητεία (απλήρωτη εργασία) και κατάρτιση αντί για εκπαίδευση, μεθαύριο οι αναγκαστικές μετατάξεις και μετακινήσεις, αντιμεθαύριο η χειραγώγηση και η αλλαγή των εργασιακών σχέσεων με όχημα την αξιολόγηση και στο τέλος για όλους η αποκέντρωση/περιφερειοποίηση της εκπαίδευσης, δηλαδή το πέρασμα των σχολείων, οι προσλήψεις, οι μισθοί, τα προγράμματα και η επιτήρηση στους δήμους. Στο «μαύρο πακέτο» μισθός, περίθαλψη και σύνταξη στην εντατική.