Καλημέρα στους αγαπημένους φίλους.
Θα σας πω ενα χθεσινό περιστατικό, και θα σας παρακαλούσα να το προωθούσατε.(λάικ και σέαρ)
Χθες πηγα στο Δημοτικο των Κεραμειών για να κανονίσω τα του
εκκλησιασμού για την γιορτή των τριών Ιεραρχών. Περίμενα τον
κ.Διευθυντή, αγαπημένο φίλο, το Γεράσιμο,στο γραφείο του , μόνος.
Ανοιξε η πόρτα και μπηκαν δυό μουσουδίτσες,παιδάκια των πολυ μικρών
τάξεων του Δημοτικού.Ηρθαν σε μένα ( είδαν μεγάλο – δάσκαλος θα ναι, δεν
σκέφτηκαν το ράσο) κι εγώ τους ρώτησα τι θέλουν,σκεφτόμενος οτι θα με
αρχίσουν με τα κύριε ο Γιαννάκης μου πήρε τη γόμα…κύριε η Αννα μου
τράβηξε το αυτί.
Κύριε πεινάμε…μου ειπαν .Εμεινα …κάγκελο.Ημουν
τελείως απροετοίμαστος, ενώ πάντα προσπαθώ να κουβαλάω κάτι.Τους
υποσχέθηκα οτι σε λίγη ώρα θα τους εχω αγοράσει κάτι απο το κυλικείο του
διπλανού γυμνασίου( στο Δημοτικο , λογω πολεοδομικού κωλύματος δεν
λειτουργεί κυλικείο), και βγήκαν .
Ερχεται ο κ. Γεράσιμος ,ο Διευθυντής,και κανονίζουμε τα του
εκκλησιασμού, και πριν πω για τα παιδάκια, ανοίγει η πόρτα και μπαίνουν
μέσα.Ο Διευθυντής χωρίς να πει τίποτε, πάει στην ντουλάπα, βγάζει δυό
κρουασάν,τους χαιδεύει τα κεφαλάκια και τους τα δίνει….Τι να κάνουμε…μου
λέει…Προσπαθούμε παντα να έχουμε κάτι , καθε μέρα, κάποιο παιδί
πεινάει, δεν εχει να πάρει απο το σπίτι, καθε μέρα …και καποια…και
κάποιες μέρες και περισσότερα….Και ολοι βοηθούν, καθε δασκαλος ,
καινούριος παλιός, των 600 κάτι ευρώ που εχει νοίκι, εξοδα διαβίωσης
….εξοδα…εξοδα…και παρ όλα αυτα με το περίσεμα της καρδιάς προσπαθούν να
εχουν κάτι πάντα στο σχολείο.
Αυτό ειναι το μεγαλείο τους. Εμείς να τους περιμένουμε στη γωνία, μην
πουν καμιά κουβέντα που θίξει τα βλαστάρια μας,σε αυτούς που τόσο
εύστοχα παλαιότερα χαρακτήριζαν ως δεύτερους γονείς.Μπράβο τους.
Και σίγουρα χρειάζονται την βοήθεια και δραστηριοποίησή μας.Αν
μπορείτε, σεμνά και ταπεινά , μερικά κρουασανάκια(απ τα φτηνά
)μπισκοτάκια και γκοφρετούλες,πιστεύω θα τα δεχθούν με περισή χαρά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου