Ένα παραμύθι για να καλλιεργήσουμε στα παιδιά μας την αυτοπεποίθηση

«Μια φορά κι έναν καιρό στη μακρινή χώρα των αστεριών ζούσαν πολλά αστέρια μαζί που φώτιζαν τη χώρα αυτή με το φως τους.
«…. Γι’ αυτή τη χώρα έμαθε και ένα αστέρι που ούτε χρώμα ούτε φως είχε και έτσι αποφάσισε να την επισκεφτεί αυτή τη χώρα και να μάθει γιατί τα άλλα αστέρια είχανε φως. Έτσι κι έκανε…

Σαν έφτασε εκεί θέλοντας να μάθει το μυστικό της λάμψης τους, άρχισε να ρωτάει το κάθε αστέρι πώς τα κατάφερε.

«Εγώ, του είπε το ένα αστέρι λάμπω επειδή ζωγραφίζω ωραία ηφαίστεια»,
«Εγώ τραγουδάω ωραία»,
«Εγώ κάνω καλές πράξεις»,
«Εγώ ξέρω φοβερό ποδήλατο»

«Εγώ βάζω κάτι γκολάρες»…

Το κάθε αστεράκι είχε κάτι καλό να του πει. Τότε το μακρινό αστέρι αναρωτήθηκε τι μπορούσε να κάνει καλά για να λάμψει κι εκείνο. Όμως κι αν το έβρισκε ποιος θα του το βοηθούσε να το κάνει καλά;

Το παραμύθι σταματάει και τότε ζητάμε από το παιδί μας να μας πει τι ξέρει να κάνει αυτό καλά για να βοηθήσει το μικρό μας αστεράκι να λάμψει κι αυτό…

Δείξτε στο παιδί σας με αυτό τον τρόπο ότι αναγνωρίζετε τις ικανότητές του και το αποδέχεστε γι’ αυτό που είναι!
(Πηγή: Θεραπευτικά παιχνίδια)