Γεννήθηκε το 329 στη Καισάρεια της Καππαδοκίας
από ευσεβείς γονείς, τον εκ Πόντου Βασίλειο πατέρα του (δάσκαλο ρητορικής)
και την εκ Καππαδοκίας Εμέλλεια. Γόνος πολύτεκνης οικογένειας. Οι γονείς του
απέκτησαν (9) εννέα παιδιά, από τα οποία τα (5) πέντε αναδείχθηκαν άγιοι της 'Εκκλησίας μας (Βασίλειος
, Μακρίνα, Ναυκράτιος, Γρηγόριος επίσκοπος Νύσσης, Πέτρος επίσκοπος
Σεβαστείας). Έζησε και ήκμασε εις τους χρόνους του Ουάλεντα, στον οποίο και
απέδειξε την κακοδοξία του Αρείου. Έλαβε πολύπλευρη μόρφωση και δίδαξε
φιλοσοφία την οποία και έθεσε στην υπηρεσία της Ορθοδοξίας.
Σπούδασε πρώτα στην Καισάρεια έπειτα στην
Κωνσταντινούπολη τη θεολογία και τα νομικά και αργότερα στην Αθήνα. Πέντε
χρόνια στην Αθήνα διδάχτηκε τη φιλοσοφία, τη ρητορική, την αστρονομία, την
ιατρική και τη γεωμετρία.
Το 370 ανήλθε στον αρχιερατικό θρόνο της
Καισαρείας της Καππαδοκίας όπου και έδωσε πολλούς αγώνες υπέρ της ορθόδοξης
πίστης, ώστε κατέπληξε και αυτόν τον Έπαρχο.
Συνέγραψε πολλά θεολογικά, φιλοσοφικά,
κοινωνικά έργα με τα οποία πολέμησε τις δοξασίες των αιρετικών και δίδαξε το
ορθό χριστιανικό φρόνημα και το χριστιανικό τρόπο ζωής. Ένα από τα μεγαλύτερα
έργα του στον τομέα της φιλανθρωπίας ήταν η ίδρυση της “ Βασιλειάδας”,
συγκροτήματος με ευαγή ιδρύματα. Όντας τύπος ασθενικός εκοιμήθη στα 49 του
χρόνια.
0 Βασίλειος εκοιμήΘη την 1η Ίανουαρίου του
379 μ.Χ,. σε ηλικία 49 μόλις ετών.
|
|
Το σώμα του αγίου
...
Ο Μέγας Βασίλειος ήταν στο ανάστημα του
σώματος του πολύ μακρύς, ξηρός και ολιγόσαρκος, μελαχρινός και ωχρός στο
χρώμα του, μακρομύτης με φρύδια στρογγυλά. Το πρόσωπο ζαρωμένο με λίγες
ρυτίδες και τούς μήνιγγες πυκνούς από τρίχες και κυκλοειδείς. Είχε λίγο
κουρεμένες τις τρίχες του και τα γένια του μακριά μαύρα και λευκά.
| 27 Ιανουαρίου |
|
Γεννήθηκε στην Αντιόχεια της Συρίας, το 345
μΧ.
Μετά την αποφοίτησή του από τη σχολή,
εξάσκησε στην Αντιόχεια, το δικηγορικό επάγγελμα και απόχτησε μεγάλη φήμη. Τα
περίφημα κηρύγματα του ήταν τόσο ελκυστικά, ώστε έτρεχαν να τον ακούσουν
οπουδήποτε. Η φήμη του πέρασε σύντομα τα όρια της Αντιόχειας και έφτασε στην
Κωνσταντινούπολη. Ως Πατριάρχης της Κωνσταντινούπολης, φρόντισε για τη
μόρφωση του Κλήρου, εργάστηκε για τη διάδοση του Χριστιανισμού σε βάρβαρους
λαούς, προστάτεψε τους φτωχούς και δυστυχισμένους, ιδρύοντας πολλά
φιλανθρωπικά ιδρύματα. Όλοι μιλούσαν για το χρυσάφι των λόγων του, που
έβγαιναν απ΄ το στόμα του. Γι΄ αυτό και τον ονόμασαν Χρυσόστομο . Ο άγιος
Ιωάννης ο Χρυσόστομος κατέχει την πρώτη θέση μέσα, στην Εκκλησία ως εκκλησιαστικός
ρήτορας και συγγραφέας. Έγραψε τη "Λειτουργία του Χρυσόστομου", που
τελείται τακτικά στην εκκλησία και πολλούς λόγους, επιστολές και βιβλία
μοναχικού βίου, ηθικά, δογματικά και παιδαγωγικά.
Εκοιμήθη από εξάντληση στις 14 Σεπτεμβρίου
του 407 κατά τη διάρκεια της τρίτης του εξορίας από την αυτοκράτειρα Ευδοξία
και τάφηκε στα Κόμανα του Πόντου. Το σεπτό λείψανό του περίμενε επί τριάντα
έτη, θαμμένο στον τόπο της εξορίας και του μαρτυρίου του. Όταν όμως το 434
πατριάρχης εξελέγη ο μαθητής του άγιος Πρόκλος, παρεκάλεσε τον αυτοκράτορα
Θεοδόσιο να ενεργήσει τα δέοντα, ώστε το λείψανο του μεγάλου αυτού πατέρα της
Εκκλησίας να επιστρέψει στην Κωνσταντινούπολη. Και πράγματι, τέσσερα χρόνια
αργότερα, στις 27 Ιανουαρίου του 438 η λάρνακα με το λείψανο του αγίου
μεταφέρεται με λαμπρή και συγκινητική πομπή στην βασιλεύουσα και τοποθετείται
μέσα στο Άγιο Βήμα στο ναό των Αγίων Αποστόλων, ενώ ο λαός έμπλεος χαράς
φώναζε: “ Απόλαβε του θρόνου σου Άγιε”.
|
Το σώμα του αγίου
...
Ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος ήταν μικρός κατά το
ανάστημα του σώματος του. Είχε μεγάλη κεφαλή, ξηρός και λεπτόσαρκος,
μακρομύτης, με πλατιά ρουθούνια, ωχρός με βαθουλωτούς οφθαλμούς και μεγάλους
βολβούς και λαμπερά και χαριτωμένα μάτια. Τα άλλα μέλη του σώματος του ήταν
λυπηρά. Είχε μεγάλο μέτωπο και χωρίς τρίχες χαραγμένο με ρυτίδες. Τα αφτιά του
ήταν μεγάλα και τα γένια του μικρά. Από την νηστεία που έκανε τα σιαγόνια του
ήταν βαθουλωμένα.
|
|
|
|
|
|
| 25 Ιανουαρίου |
Γεννήθηκε το 329 στην Αριανζό της Καππαδοκίας
από ειδωλολάτρες γονείς, το Γρηγόριο και τη Νόννα. Μετά τη γέννηση του
Γρηγορίου και το φωτισμό του Αγ. Πνεύματος, γίνονται χριστιανοί και
βαπτίζονται. Διδάσκεται τα εγκύκλια γράμματα στη Ναζιανζό, ενώ τη μέση
εκπαίδευση στη Καισαρεία, όπου και γνωρίζεται με το συμμαθητή του Μ.
Βασίλειο.
Επιστρέφοντας στην πατρίδα του το 361 μ.Χ.
χειροτονείται διάκονος και πρεσβύτερος και το 372μ.Χ. επίσκοπος Σασίμων, από τον πατέρα του,
επίσκοπο πλέον Ναζιανζού. Όμως ο άγιος προτιμά τη γαλήνη και την ηρεμία και
αναχωρεί για ένα ησυχαστήριο στον Πόντο κοντά στο φίλο του, τον Μ. Βασίλειο.
Οι θερμές όμως παρακλήσεις των δικών του οδηγούν και πάλι τα βήματά του στη
πατρίδα, όπου και τίθεται εκ νέου στη διάθεση της Εκκλησίας. Μία σειρά όμως
θανάτων, του αδελφού του Καισάρειου, της αδελφής του Γοργονίας, του πατρός
και της μητρός του, πληγώνουν την ευγενή ψυχή του.
Στη συνέχεια η θεία πρόνοια οδηγεί τα
βήματά του στην Κωνσταντινούπολη, όπου με τον πλέον μαχητικό τρόπο υπερασπίζεται
την Ορθοδοξία και καταφέρνει καίρια πλήγματα κατά των δυσεβών Αρειανών.
Εκλέγεται πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, όμως στη Β΄ Οικουμενική Σύνοδο μια
μερίδα επισκόπων τον αμφισβητεί για ιδιοτελείς σκοπούς. Ο άγιος υποβάλλει την
παραίτησή του και αναχωρεί για την πατρίδα του Αριανζό, όπου εκοιμήθη
ειρηνικά το 391.
Άφησε πλουσιότατο συγγραφικό έργο με
δογματικά, ερμηνευτικά, ηθικά και ασκητικά συγγράμματα, επιτάφιους λόγους,
επιστολές, ύμνους και θρησκευτικά ποιήματα. Για την όλη παρουσία του η
Εκκλησία τον αποκάλεσε “Θεολόγο”.
Φιλάσθενος από μικρός ο άγιος , αρρωσταίνει βαριά
και στις 25 'Iανουαρίου του 390 μ.Χ. πεθαίνει.
|
Το σώμα του αγίου
...
Ο Γρηγόριος ο Θεολόγος ήταν μέτριος στο
ανάστημα. Ωχρός με πλατιά μύτη και φρύδια ίσια. Έβλεπε καλύτερα την ημέρα,
είχε το δεξιό οφθαλμό ξηρότερο από τον αριστερό και φαινόταν μια πληγή στην
άκρη του ματιού του. Η γενειάδα του πυκνή αρκετά αλλά όχι μακριά. Ήταν
φαλακρός και λευκός στο κεφάλι του και φαίνονταν τα άκρα της γενειάδα του
αρκετά πάνω προς τη κεφαλή του δεξιά και αριστερά.
|
|
|
|
| |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου