Ημέρα εθνικής μνήμης για τη Γενοκτονία των Ποντίων

Ημέρα εθνικής μνήμης η σημερινή για τη γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου, καθώς σαν σήμερα πριν από 97 χρόνια ο Τουρκικός εθνικισμός, με αρχηγό τους τον εκσυγχρονιστή Κεμάλ Αττατούρκ, κατάφερε να κάνει μέσα σε περίπου πέντε χρόνια ότι δεν κατάφερε να κάνει ο σουλτάνος σε 5 αιώνες και να διώξει δια της βίας τους Έλληνες και Αρμένιους της περιοχής.  
Γενοκτονία των Ποντίων
Με το τρίπτυχο «ένα κράτος, μια θρησκεία, ένας λαός», και έχοντας ως συμβουλάτορες Γερμανούς αξιωματικούς, οι Νεότουρκοι αρχικά και στη συνέχεια ο Μουσταφά Κεμάλ, σχεδίασαν και εκτέλεσαν τις δύο πρώτες γενοκτονίες.
Το 1915 την γενοκτονία των Αρμενίων και από το 1916 έως το 1923 τη γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου. Με το πρόσχημα να μην ενωθούν οι Έλληνες του Πόντου με τις Ρωσικές δυνάμεις, που πολιορκούσαν τον Πόντο, εκτόπισαν τον πληθυσμό από τις παραλιακές περιοχές, στα μεσόγεια της χώρας.

Μέσα στο καταχείμωνο, σε εξοντωτικές και χωρίς στοιχειώδη σίτιση και ανάπαυση πορείες, έχασαν τη ζωή τους πολλοί Έλληνες. Εκτός από τους θανάτους που προέκυψαν από τις ταλαιπωρίες υπήρξαν και πολλές περιπτώσεις φρικιαστικών θανάτων από άτακτους τσέτες υπό τα αδιάφορα βλέμματα των συνοδών χωροφυλάκων.
Σε πολλές δε περιπτώσεις και με την βοήθεια τους. Και βέβαια δεν εξέλειπαν οι βιασμοί γυναικών, ακόμη και εγκύων, ανήλικων κοριτσιών αλλά ακόμη και ανήλικων αγοριών. Επίσης πολλοί Έλληνες πέθαναν στα τάγματα εργασίας καταπονημένοι από τις εξαντλητικές εργασίες. Έτσι με την εξόντωση του μισού πληθυσμού (353.000) και τον εκτοπισμό-ξεριζωμό του άλλου μισού, τον Αύγουστο του 1923 ο Μουσταφά Κεμάλ αναφώνησε θριαμβευτικά: «Επί τέλους τους ξεριζώσαμε».
Για πάνω από 70 χρόνια, η λέξη γενοκτονία ήταν σχεδόν απαγορευμένη προς χάριν της Ελληνοτουρκικής φιλίας. Οι Πόντιοι όμως δεν ξέχασαν ποτέ το δράμα των προγόνων τους. Πάντα ερχόταν στο νου τους η εικόνα των γονιών και των παππούδων, που όταν ανέφεραν τη λέξη «πατρίδα», γέμιζαν τα μάτια τους δάκρυα. 

Οργανώθηκαν και αντρώθηκαν κύρια μετά το 1980, και αποφάσισαν να κάνουν το χρέος τους. Έτσι φτάσαμε στην καθιέρωση ημέρας μνήμης για τα θύματα της τουρκικής θηριωδίας. Η ιδέα και οι πρωτοβουλίες για την ψήφιση του σχετικού νόμου ανήκουν στον κοινωνιολόγο Μιχάλη Χαραλαμπίδη.
Με τον νόμο 2193 της 8/11/3/94, η 19η Μαΐου, καθιερώνεται ως ημέρα μνήμης της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου. Η ημερομηνία αυτή επιλέχτηκε επειδή ο Μουσταφά Κεμάλ αποβιβάστηκε στις 19 Μαΐου του 1919 στην Σαμψούντα και τότε ξεκίνησε η δεύτερη και πιο βίαιη φάση του σχεδίου αφανισμού των Ελλήνων.
Την ίδια ημερομηνία έχουν καθιερώσει και οι Τούρκοι σαν γιορτή της νεολαίας αλλά και του ξεριζωμού των Ελλήνων. Μάλιστα στα περίχωρα της Σαμψούντας έχουν ιδρύσει χωριό που φέρει την ονομασία 19 Μαΐου.
Αναγνώριση Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου
Τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου με παρεμβάσεις του Οικουμενικού Ποντιακού Ελληνισμού με απούσα βέβαια την πολιτεία ανεγνώρισαν οι κάτωθι Πολιτείες και Κράτη:
1)   10 Πολιτείες των ΗΠΑ, σπουδαίο ρόλο έπαιξε η Παμποντιακή Ομοσπονδία ΗΠΑ-ΚΑΝΑΔΑ και η συγγραφέας Τhea Halo που έγραψε το βιβλίο «Ούτε το όνομά μου».
2)   Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τον Σεπτέμβριο του 2006, με ιδιαίτερη παρέμβαση της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδος.
3)   Η  Πολιτεία της Νότιας Αυστραλίας το 2006 ,  όπου σπουδαίο ρόλο έπαιξε η Ομοσπονδία των Ποντίων της Αυστραλίας. Εξάλλου ομιλητής το 2009 στην Πλατεία Αγίας Σοφίας  ήταν ο Υπουργός της Ν.Αυστραλίας Μichael Atkinson.
4)   Το Σουηδικό Κοινοβούλιο τον Μάρτιο του 2010. Εδώ προσέφερε τα μέγιστα ο Σύλλογος Ποντίων Στοκχόλμης «Εύξεινος Πόντος».
5)   Το Κοινοβούλιο της Νότιας Ουαλίας , πριν από μερικές μέρες , με παρέμβαση της Ομοσπονδίας των Ποντίων της Αυστραλίας.