Τη χορήγηση άδειας χωρίς αποδοχές σε δημοσίους υπαλλήλους, έπειτα από
την υποβολή σχετικής αίτησης του εργαζομένου και εφόσον οι ανάγκες της
υπηρεσίας το επιτρέπουν, προβλέπει η υφιστάμενη νομοθεσία και
συγκεκριμένα ο Κώδικας Δημοσίων Υπαλλήλων.
Το άρθρο 51 του Κώδικα ορίζει τα εξής:
–
Επιτρέπεται η χορήγηση στον υπάλληλο, μετά από αίτηση του, άδειας χωρίς
αποδοχές, εφόσον οι ανάγκες της υπηρεσίας το επιτρέπουν. Η άδεια αυτή
δεν μπορεί να υπερβεί τον ένα (1) μήνα εντός του ίδιου ημερολογιακού
έτους. Η άδεια χορηγείται υποχρεωτικά στο φυσικό, θετό και ανάδοχο γονέα
όταν πρόκειται για νοσηλεία ανήλικου τέκνου λόγω ασθένειας ή ατυχήματος
που καθιστά αναγκαία την άμεση παρουσία του.
– Στους
υπαλλήλους επιτρέπεται η χορήγηση άδειας χωρίς αποδοχές συνολικής
διάρκειας έως πέντε (5) ετών, ύστερα από αίτηση τους και γνώμη του
υπηρεσιακού συμβουλίου, για σοβαρούς ιδιωτικούς λόγους.
–
Υπάλληλος, του οποίου σύζυγος υπηρετεί στο εξωτερικό σε ελληνική
υπηρεσία του Δημοσίου, νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου ή άλλου φορέα
του δημόσιου τομέα ή σε υπηρεσία ή φορέα της Ευρωπαϊκής Ενωσης ή σε
διεθνή οργανισμό, στον οποίο μετέχει και η Ελλάδα, δικαιούται να πάρει
άδεια χωρίς αποδοχές μέχρι έξι (6) έτη συνεχώς ή και τμηματικά, εφόσον
έχει συμπληρώσει διετή πραγματική υπηρεσία.
– Στον υπάλληλο που
αποδέχεται θέση στην Ευρωπαϊκή Ένωση ή σε διεθνή οργανισμό, στον οποίο
μετέχει η Ελλάδα, χορηγείται μετά από γνώμη του υπηρεσιακού συμβουλίου
άδεια χωρίς αποδοχές μέχρι πέντε (5) έτη, η οποία μπορεί να παραταθεί με
την ίδια διαδικασία για μία ακόμα πενταετία. Αν ο υπάλληλος δεν
εμφανιστεί να αναλάβει καθήκοντα μέσα σε δύο (2) μήνες από τη λήξη της
άδειας, θεωρείται ότι παραιτήθηκε αυτοδικαίως από την υπηρεσία.
–
Ο χρόνος της άδειας χωρίς αποδοχές αποτελεί χρόνο πραγματικής υπηρεσίας
μόνο στις περιπτώσεις των παραγράφων 1 και 4 του παρόντος άρθρου.
–
Κατά τη διάρκεια της άδειας της παρ. 4 του άρθρου αυτού ο υπάλληλος
υποχρεούται να καταβάλλει τις νόμιμες κρατήσεις για κύρια και επικουρική
ασφάλιση και στα ταμεία πρόνοιας, οι οποίες αντιστοιχούν στο βαθμό ή το
μισθό της υπηρεσίας στην οποία ανήκει οργανικά.
Επομένως, ο
δημόσιος υπάλληλος δικαιούται να υποβάλει αίτηση για χορήγηση άδειας
άνευ αποδοχών προσδιορίζοντας το διάστημα που επιθυμεί να απουσιάσει, με
ανώτατο όριο αυτό των πέντε ετών.
Στο ίδιο άρθρο προβλέπεται ότι,
η χορήγηση της αιτούμενης αυτής άδειας γίνεται ύστερα από γνώμη του
υπηρεσιακού συμβουλίου. Για το λόγο αυτό, στην αίτηση του υπαλλήλου
πρέπει να αναφέρονται οι λόγοι, για τους οποίους ζητείται η άδεια άνευ
αποδοχών, προκειμένου να εκτιμηθούν από το Υπηρεσιακό Συμβούλιο και αυτό
να γνωμοδοτήσει σχετικά με το αίτημα, εφόσον δεν παρεμποδίζεται η
λειτουργία της υπηρεσίας.
Θα πρέπει επίσης να επισημανθεί ότι ο
χρόνος άδειας άνευ αποδοχών που υπερβαίνει τον ένα μήνα δε θεωρείται
χρόνος πραγματικής υπηρεσίας, και ο εργαζόμενος θα πρέπει, εφόσον
επιθυμεί υγειονομική κάλυψη, να πληρώσει ο ίδιος τις εισφορές για κύρια
και επικουρική ασφάλιση και στα ταμεία πρόνοιας, οι οποίες αντιστοιχούν
στο βαθμό ή το μισθό της υπηρεσίας στην οποία ανήκει οργανικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου