Πέμπτη 2 Απριλίου 2015

Εκπαιδευτικοί Ειδικοτήτων ΠΕ Πιερίας: «Υποχρεωτικές» μετατάξεις, η ώρα των μεγάλων αποφάσεων

Οι δύο προηγούμενες ηγεσίες του Υπουργείου μετά την αρχική υλοποίηση του θεσμού των υποχρεωτικών μετατάξεων τον Αύγουστο του 2013, έκαναν αγώνα δρόμου για να ικανοποιήσουν όσο γίνεται περισσότερες ενστάσεις των εκπαιδευτικών της Δευτεροβάθμιας. Μάλιστα, διατυμπάνιζαν ότι θα εξέταζαν όλες τις ενστάσεις που είχαν υποβληθεί και τελικά θα ικανοποιούσαν το σύνολό τους, διότι κατά την άποψή τους υπήρχαν αρκετές ακόμη «θέσεις» για όλους. Πως όμως προέκυψε αυτός ο τεράστιος αριθμός ενστάσεων (τουλάχιστον 2.000); Αληθεύει άραγε ότι οι υποψήφιοι προς μετάταξη «γνώριζαν» ότι κάποιος άλλος με λιγότερα μόρια πέτυχε την πολυπόθητη μετάταξη – μετάθεση και γι αυτό ενήργησαν έτσι; Πως «γνώριζαν» όμως, αφού δεν δημοσιεύτηκε, εσκεμμένα ασφαλώς, κανένας Αξιολογικός Πίνακας με τα μόρια του καθενός; Γιατί οι ενστάσεις δεν έγιναν κατά συγκεκριμένου προσώπου, που υποτίθεται ότι είχε και λιγότερα μόρια, έτσι ώστε να ισχύσει ο νόμος των ενστάσεων ότι δηλαδή αυτός που δικαιώνεται κατόπιν ένστασης καταλαμβάνει τη θέση αυτού που άδικα την κατέλαβε και ο τελευταίος επιστρέφει στην αρχική του θέση, αλλά οι ενστάσεις είχαν γενικό χαρακτήρα; Η μαζικότητα των ενστάσεων επομένως, φαίνεται ότι υποβλήθηκε, όπως οι ίδιοι οι μετατασσόμενοι παραδέχονται πλέον, εξαιτίας της έντονης φημολογίας που επικρατούσε το διάστημα εκείνο: «Κάντε ενστάσεις, κυνηγήστε τες με κάποιο πολιτικό πρόσωπο και θα πάτε όλοι στον τόπο σας», υποδεικνύοντας τη σαθρότητα του συστήματος, και την ανικανότητα των υπευθύνων να διαχειριστούν ένα τόσο σοβαρό θέμα.
Γιατί άραγε οι δύο προηγούμενες ηγεσίες του Υπουργείου νοιάζονταν τόσο πολύ να στείλουν στον τόπο τους όσο γίνεται περισσότερους εκπαιδευτικούς Δευτεροβάθμιας; Δεν γνώριζαν ότι τις θέσεις αυτές τις διεκδικούσαν αξιοκρατικά και με υπομονή, με την καθ’ όλα νόμιμη και δίκαιη διαδικασία των μεταθέσεων, οι αντίστοιχες ειδικότητες της Πρωτοβάθμιας, οι οποίοι διορίστηκαν στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, αλλά και εργάζονται μέχρι και 22 χρόνια στη βαθμίδα αυτή περιμένοντας την πολυπόθητη μετάθεση; Γιατί λοιπόν επέτρεψαν να διαπραχθεί ένα τέτοιο απίστευτο έγκλημα; Γιατί οδήγησαν στην καταδίκη χιλιάδες εκπαιδευτικούς Πρωτοβάθμιας (ΠΕ06, ΠΕ11 και ΠΕ16), στερώντας τους πλέον κάθε ελπίδα όχι μόνο για μετάθεση αλλά και απόσπαση στον τόπο συμφερόντων τους;
Οι δύο προηγούμενες ηγεσίες του Υπουργείου, έντεχνα και με απόλυτη παρασκηνιακή μαεστρία, έβαλαν στο θεσμό των «υποχρεωτικών» μετατάξεων τις ειδικότητες, των οποίων προϋπήρχαν οργανικές θέσεις στην Πρωτοβάθμια (ΠΕ06, ΠΕ11 και ΠΕ16). Ήταν όμως αναγκαίο κάτι τέτοιο; Για τις ειδικότητες αυτές υπήρχε και συνεχίζει να υπάρχει το νομοθετικό πλαίσιο πάνω στο οποίο θα μπορούσε να στηριχτεί το Υπουργείο και να υλοποιήσει οποιαδήποτε υπηρεσιακή μεταβολή των εκπαιδευτικών Δευτεροβάθμιας. Τα προϋπάρχοντα Προεδρικά Διατάγματα περί μεταθέσεων (50/96 & 100/97) και οι Νόμοι περί μετατάξεων (1566/85 & 3260/2004), αποτελούν την αδιαμφισβήτητη νομική οδό με την οποία θα μπορούσαν να γίνουν όλες οι μετακινήσεις των Δευτεροβάθμιων εκπαιδευτικών. Έπρεπε όμως οι εκπαιδευτικοί αυτοί όχι απλά να μετακινηθούν αλλά να μεταφερθούν και στον τόπο τους. Είναι πλέον απόλυτα σαφές ότι οι «υποχρεωτικές» μετατάξεις των ειδικοτήτων ΠΕ06, ΠΕ11 και ΠΕ16 από την Δευτεροβάθμια στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, μεθοδεύτηκαν και εφαρμόστηκαν με την ενεργή εμπλοκή ομάδων εκπαιδευτικών της Δευτεροβάθμιας για την ικανοποίηση των προσωπικών τους συμφερόντων, εκμεταλλευόμενοι την ανοχή και την ανικανότητα της τότε ηγεσίας και των συμβούλων του Υπουργείου. Το γεγονός αυτό εκμεταλλεύτηκαν ασφαλώς και αρκετά πολιτικά πρόσωπα που βρήκαν την ευκαιρία να διευρύνουν τον πελατειακό τους περίγυρο.
Στα τεράστια αυτά ερωτηματικά υποχρεούται πλέον να δώσει απαντήσεις η τωρινή ηγεσία του Υπουργείου, η οποία κατά κοινή ομολογία είναι η μόνη που ενέσκηψε πάνω στο θέμα, το εξετάζει με την ανάλογη ευαισθησία, παραδεχόμενη ταυτόχρονα την τεράστια αδικία που έχουν υποστεί οι ειδικότητες Πρωτοβάθμιας. Η ίδια ηγεσία δηλώνει ότι έχει την πολιτική βούληση να ασχοληθεί και να δώσει λύση στο ζήτημα αυτό. Ήδη η συσταθείσα επιτροπή αποτελούμενη από μέλη της ΔΟΕ, της ΟΛΜΕ και του Υπουργείου, ετοιμάζεται να πραγματοποιήσει την πρώτη της συνάντηση την Παρασκευή 3/4/2015.
Οι κατευθύνσεις, με βάση τη λογική, ως πιθανά σενάρια που θα μπορούσε να εξετάσει ο κάθε αρμόδιος, σκιαγραφούνται ως εξής:
1.      Συνέχιση της παρούσας κατάστασης, εξέταση και ικανοποίηση και των υπόλοιπων ενστάσεων, ικανοποιώντας τελικά μόνο την ομάδα των υποψηφίων προς μετάταξη και αψηφώντας την καταδίκη των εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας. Σενάριο, που πιστεύουμε ότι πλέον απορρίπτεται από τη φύση του και την εξέλιξη των γεγονότων.
2.      Παραμονή στις θέσεις τους, των ήδη ευνοημένων από το θεσμό, μεταταγμένων – μετατιθέμενων και προσπάθεια ικανοποίησης ορισμένων εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας, δίνοντας ελάχιστα οργανικά κενά. Σενάριο το οποίο, υπακούει στη λογική της συμπόνιας, έχοντας ως ισχυρότερο όπλο από την πλευρά των μεταταγμένων, την παρουσία του νόμου. Με «νόμο» έγιναν όλα και είναι πολύ δύσκολο να τον αλλάξουμε. Οι ίδιοι οι μεταταγμένοι, αν και προβάλλουν την ισχύ του νόμου ως βασικό τους επιχείρημα, εν τούτοις, παραδέχονται και δηλώνουν ότι οποιαδήποτε απόφαση παρθεί εναντίον τους το επόμενο διάστημα, θα τους οδηγήσει σε μαζικές προσφυγές στη δικαιοσύνη. Αποδεικνύεται λοιπόν περίτρανα ότι όλα γίνονται μόνο για την ικανοποίηση του προσωπικού τους συμφέροντος, αψηφώντας το γεγονός ότι οι θέσεις που διεκδικούνται ανήκουν δικαιωματικά, δημοκρατικά και αξιοκρατικά στους εκπαιδευτικούς Πρωτοβάθμιας.
3.      Άρση των αδικιών που έχουν υποστεί οι ειδικότητες Πρωτοβάθμιας (ΠΕ06, ΠΕ11 και ΠΕ16), καταργώντας όλο το Νόμο των «υποχρεωτικών» μετατάξεων (4172/2013) και ακολουθώντας για όλους τους εκπαιδευτικούς Δευτεροβάθμιας και Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης τα προϋπάρχοντα Προεδρικά Διατάγματα περί μεταθέσεων (50/96 & 100/97) και τους Νόμους περί μετατάξεων (1566/85 & 3260/2004). Οπωσδήποτε χρειάζονται γενναίες πολιτικές αποφάσεις, αλλά είναι η μόνη επιλογή που οδηγεί στη δικαιοσύνη, τη διαφάνεια και την ισονομία. Η άρση των αδικιών θα μπορούσε να επιτευχθεί ακολουθώντας ένα από τα δύο παρακάτω σενάρια:
3Α) Δημιουργία οργανικών θέσεων στις ειδικότητες ΠΕ06, ΠΕ11 και ΠΕ16, διεκδίκησή τους με τη διαδικασία των μεταθέσεων από τους εκπαιδευτικούς Πρωτοβάθμιας και στη συνέχεια διεκδίκηση των εναπομεινάντων κενών από τους υποψήφιους προς μετάταξη εκπαιδευτικούς Δευτεροβάθμιας μέσα από τη διαδικασία των μετατάξεων.
3Β) Επιστροφή στο καθεστώς πριν τον Αύγουστο του 2013.
Η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας υποσχέθηκε να εξετάσει από μηδενική βάση όλο το θεσμό, από την αρχή μέχρι και σήμερα. Η διαπίστωση αδιαφάνειας, ικανοποίησης προσωπικών συμφερόντων και ύπαρξης νομικών και διαδικαστικών παραβλέψεων, θα προβληματίσει άραγε την ηγεσία του Υπουργείου; Η καταπάτηση των εργασιακών δικαιωμάτων μιας ορισμένης ομάδας εκπαιδευτικών και η παράλληλη, ανέλπιστη και σκανδαλώδη ικανοποίηση μιας άλλης, θα δώσουν άραγε τη βαρύνουσα σημασία για την επιτυχή αντιμετώπιση του θέματος; Τελικά, θα πρυτανεύσει η λογική, η δικαιοσύνη και η αξιοκρατία ή θα συνεχιστεί η τακτική των πελατειακών σχέσεων, της συμπάθειας και της καταδίκης;

Εκπαιδευτικοί Ειδικοτήτων Πρωτοβάθμιας (ΠΕ06, ΠΕ11 και ΠΕ16) Νομού Πιερίας

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου