Αναλύοντας τις Διάχυτες Αναπτυξιακές Διαταραχές.

Η ΔΑΔ (PDD στα αγγλικά) είναι μία κατηγορία διαταραχών ανάπτυξης που περιλαμβάνει καθυστέρηση στην ανάπτυξη λειτουργιών όπως επικοινωνία και κοινωνική αλληλεπίδραση. Τα συμπτώματα των διάχυτων διαταραχών ανάπτυξης μπορεί να εμφανιστούν πριν την ηλικία των τριών ετών. Οι πιο γνωστές αναπτυξιακές διαταραχές είναι η Διάχυτη Αναπτυξιακή Διαταραχή Μη Προσδιοριζόμενη Αλλιώς (ΔΑΔ-ΜΠΑ) , η οποία περιλαμβάνει τον άτυπο αυτισμό,ο Αυτισμός , το Σύνδρομο Asperger, το Σύνδρομο Rett και η Αποδιοργανωτική διαταραχή της παιδικής ηλικίας. Οι τρεις πρώτες διαταραχές ανάπτυξης συναποτελούν τις διαταραχές του φάσματος του αυτισμού.

Συμπτώματα

Τα συμπτώματα της ΔΑΔ σχετίζονται με δυσκολίες στην επικοινωνία που περιλαμβάνουν τα γλωσσικά προβλήματα(μη κατανόηση της γλώσσας), την έλλειψη βλεμματικής επαφής, τη σύγχυση σε ενδεχόμενη αλλαγή προγράμματος ή περιβάλλοντος, τις επαναλαμβανόμενες κινήσεις του σώματος κ.ά. Τα παιδιά με διάχυτες διαταραχές ανάπτυξης συνήθως παρουσιάζουν καθυστερήσεις στην ομιλία και διαφέρουν σε ικανότητες και στη συμπεριφορά. Ακόμη , εμφανίζουν περιορισμένες κοινωνικές δεξιότητες και παρουσιάζουν δυσκολίες επικοινωνίας. Παρατηρούνται ,ακόμα, ασυνήθιστες αντιδράσεις τους σε δυνατούς θορύβους.

Διάγνωση

Η διάγνωση πραγματοποιείται στη νηπιακή ηλικία των παιδιών. Ορισμένοι ειδικοί χρησιμοποιούν τον όρο ΔΑΔ-ΜΠΑ για παιδιά κάτω των πέντε ετών όταν δεν είναι απολύτως βέβαιοι για τη διάγνωση του αυτισμού. Η διστακτικότητα στη διάγνωση οφείλεται πολλές φορές στη μικρή ηλικία του παιδιού το οποίο μπορεί φυσιολογικά να παρουσιάζει μειωμένες κοινωνικές και επικοινωνιακές δεξιότητες. Έτσι, ισχύει η παραδοχή ότι έως την ηλικία των πέντε ετών οι μειωμένες δεξιότητες κοινωνικής αλληλεπίδρασης είτε θα υποχωρήσουν είτε θα οδηγήσουν σε διαγνώσιμο αυτισμό. Η τελευταία παραδοχή συνήθως αποτελεί εμπόδιο για την πρώιμη και έγκαιρη παρέμβαση.

Θεραπεία

Έκτος από ορισμένα φαρμακευτικά σκευάσματα που χορηγούνται για την αντιμετώπιση των συμπτωματων της ΔΑΔ, δεν υφίσταται άλλη γνωστή θεραπεία. Η εκάστοτε θεραπεία θα πρέπει να είναι συμβατή με τις ανάγκες του κάθε παιδιού. Για παράδειγμα ορισμένα παιδιά με ΔΑΔ διευκολύνονται όταν βρίσκονται σε περιβάλλοντα όπως εξειδικευμένες τάξεις όπου η εκπαίδευση παρέχεται εξατομικευμένα, ενώ άλλα λειτουργούν αποτελεσματικότερα σε γενικές τάξεις με παράλληλη στήριξη. Τέλος, σε κάθε περίπτωση η έγκαιρη παρέμβαση είναι το κλειδί για την βελτίωση των συμπτωμάτων των διάχυτων αναπτυξιακών διαταραχών.

Πηγή: http://www.ergotherapeia.com