Πρόκειται για έναν προφορικά τεκμηριωμένο «αστικό» μύθο ο οποίος βασίζεται σε ιστορίες που λέγονταν παλαιότερα από τους περίοικους. Υπάρχει, όμως, βάσιμη υποψία - λόγω της τεχνοτροπίας, της θέσης, της τεχνολογιας και των μηχανικών ευρημάτων που τώρα πια έχουν εξαφανισθεί να πρόκειται όντως για ναυτική βάση των Γερμανών. Μένει να αποδειχθεί.
Στην κορυφή της Βουλιαγμένης, ένα κτίριο - μυστήριο στέκει ερειπωμένο και αγέρωχο ενάντια στον χρόνο και την θάλασσα.
Από τον δρόμο δεν ξεχωρίζει η παρουσία του. Σχεδόν μέσα στην θάλασσα, στην άκρη ενός από τους πιο γνωστούς δρόμους της Βουλιαγμένης, δίπλα σε ένα μεγάλο ξενοδοχείο της περιοχής...
Πλησιάζοντας, διαπιστώνει κανείς ότι τα υλικά του κτιρίου (τσιμέντα, στηρίγματα, κατασκευές) δείχνουν αναλλοίωτα στον χρόνο. 
Εντός του “εργοστασίου”, ο επισκέπτης εντυπωσιάζεται από τις τεράστιες δεξάμενες που είναι συνδεδεμένες μεταξύ τους με ένα πολύπλοκο και δαιδαλώδες σύστημα αγωγών. Αριστερά της μεγάλης αίθουσας υπάρχουν τεράστιες σιδερένιες συσκευές, άγνωστης λειτουργίας αλλά με την χαρακτηριστική τεχνολογία και όψη της δεκατίας του '40. 
Τροχαλίες, τεράστιοι αγωγοί, σιδερένιες “γέφυρες”, αινιγματικές μηχανές, μεγάλες και πολλές δεξαμενές, όλες συνδεδεμένες σε ένα σύστημα “λαβυρίνθων”, αποτελούν το εσωτερικό αυτού του χώρου... 
Υπάρχουν ενδείξεις, ότι το κτίριο χρησιμοποιήθηκε και μεταγενέστερα του πολέμου, μέχρι την δεκαετία του '70, όπου από τότε και μέχρι σήμερα έχει εγκαταλειφθεί πλήρως... 
Ο χώρος αποπνέει μία βαριά, ιστορική αύρα, μάλλον σκοτεινή και ενοχλητική. Οι περίεργες κατασκευές εντός, αυξάνουν την αίσθηση απορίας και μυστηρίου για τον σκόπο και τον λόγο ύπαρξης του συγκεριμένου “εργοστασίου”... 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου