Μια άγνωστη απειλή που καραδοκεί στους ευρωπαϊκούς δρόμους αποκάλυψε η
Διεθνής Έκθεση Αυτοκινήτου, αναφέρει η εφημερίδα «Τάιμς» του Λονδίνου.
Δωρεάν οφθαλμολογικές εξετάσεις που πραγματοποιήθηκαν την τελευταία
δεκαετία σε χιλιάδες επισκέπτες της Έκθεσης έδειξαν ότι οι οδηγοί σε
ποσοστό 15% έως 25% έπασχαν από αδιάγνωστα οφθαλμολογικά προβλήματα που
τους εμπόδιζαν να διαβάσουν τους αριθμούς στον ειδικό πίνακα αξιολόγησης
της όρασης!
Αυτό σημαίνει ότι εκατομμύρια οδηγοί σε όλη την Ευρώπη δεν βλέπουν ευκρινώς τι έρχεται από την απέναντι πλευρά του δρόμου (αν υπολογιστεί το μικρότερο ποσοστό, οι οδηγοί με προβλήματα όρασης μόνο στη Βρετανία ανέρχονται σε 4 εκατομμύρια!).
Οι εξετάσεις
Οι οδηγοί είθισται να υποβάλλονται σε εξέταση των ματιών δύο φορές για να πάρουν δίπλωμα οδήγησης: μία όταν πρόκειται να δώσουν εξετάσεις για το δίπλωμα και μία όταν αυτό λήξει (συνήθως στα 65 ή στα 70 χρόνια τους, αναλόγως με τη χώρα).
Για να περάσει κανείς τις οφθαλμολογικές εξετάσεις χρειάζεται να μπορεί να διαβάζει μια ταμπέλα με αριθμούς με φως ημέρας, φορώντας τα γυαλιά ή τους φακούς επαφής του εάν έχει κάποια διαθλαστική ανωμαλία της όρασης (λ.χ. μυωπία) και σε απόσταση 20 μέτρων.
Το πρόβλημα δεν είναι τόσο η απαρχαιωμένη αυτή εξέταση, αλλά το πόσο συχνά εφαρμόζεται - και δύο φορές σε 40 ή 50 χρόνια δεν είναι αρκετές, όπως καταδεικνύουν τα ευρήματα της Έκθεσης.
Πρόβλημα και στους νεώτερους
Το πρόβλημα δεν οφείλεται κατ΄ ανάγκην στην ηλικία. Αν και η μειωμένη όραση αποτελεί κύριο πρόβλημα στους μεγαλύτερους σε ηλικία οδηγούς, στους οποίους συχνά συνοδεύεται από μειωμένα αντανακλαστικά (λ.χ. η απόσταση ασφαλούς φρεναρίσματος έχει αποδειχθεί ότι είναι κατά 20% μεγαλύτερη στους οδηγούς ηλικίας άνω των 55 ετών), δεν περιορίζεται σε καμία περίπτωση σε αυτούς.
Μολονότι απέτυχαν στην οφθαλμολογική εξέταση της Διεθνούς Έκθεσης Αυτοκινήτου οι μισοί περίπου οδηγοί ηλικίας άνω των 60 ετών που υποβλήθηκαν σε αυτήν, το ίδιο συνέβη και με το 10% των εφήβων που δεν είχαν δίπλωμα αλλά βρήκαν την ευκαιρία να ελέγξουν τα μάτια τους!
Τα μάτια «δείχνουν» και άλλες βλάβες στον οργανισμό
Η ασφάλεια στον δρόμο, όμως, δεν πρέπει να αποτελεί το μοναδικό κίνητρο της οφθαλμολογικής εξέτασης. Τα μάτια παρέχουν μοναδικές πληροφορίες για τις εσωτερικές λειτουργίες του οργανισμού.
Ένας έμπειρος οφθαλμίατρος μπορεί να εντοπίσει σε αυτά αχνές ενδείξεις σιωπηρών, αλλά συχνά σοβαρών ασθενειών. Οι ασθένειες αυτές κυμαίνονται από αυξημένη πίεση στο εσωτερικό του ματιού (αποτελεί ένδειξη πιθανού γλαυκώματος) και βλάβες στον κερατοειδή έως νοσήματα που εκδηλώνονται σε άλλα τμήματα του σώματος αλλά επηρεάζουν τα μάτια (όπως ο διαβήτης, τα επικίνδυνα αυξημένα επίπεδα χοληστερόλης στο αίμα, η υπέρταση, ακόμα και ορισμένοι όγκοι του εγκεφάλου).
Έλεγχος από την παιδική ηλικία
Και δεν είναι μόνο τα μάτια των ενηλίκων που χρειάζονται έλεγχο. Ένα στα δέκα παιδιά σχολικής ηλικίας καταβάλλει προσπάθεια για να διαβάσει τι γράφει ο δάσκαλος στον πίνακα, επειδή τα οφθαλμολογικά προβλήματα (από στραβισμό έως μυωπία) από τα οποία πάσχουν δεν έχουν γίνει αντιληπτά από γονείς και δασκάλους, σύμφωνα με στοιχεία της Βρετανικής Εταιρείας Οπτομετρών, η οποία καλεί τους γονείς να αξιοποιήσουν καλύτερα τις δυνατότητες που τους παρέχει το Εθνικό Σύστημα Υγείας.
Θεωρητικά, όλα τα παιδιά πρέπει να υποβάλλονται σε οφθαλμολογική εξέταση μόλις πάνε στην α΄ τάξη του δημοτικού, αλλά στην πράξη αυτό δεν συμβαίνει, με συνέπεια πολλοί μαθητές να παρουσιάζουν δυσκολίες στη μάθηση, οι οποίες εκ των υστέρων αποδεικνύεται ότι οφείλονταν στην πλημμελή όρασή τους.
Αν και εξακολουθούν να υπάρχουν διχογνωμίες μεταξύ των ειδικών για το πόσο συχνά πρέπει να γίνεται οφθαλμολογικός έλεγχος, οι γονείς πρέπει να γνωρίζουν ότι έχει πολύ μεγάλη σημασία να είναι συστηματικός. Ένα λογικό πρόγραμμα εξέτασης των ματιών στα παιδιά συμπεριλαμβάνει τρεις ελέγχους έως το γυμνάσιο: πρώτη φορά πριν από την α΄ δημοτικού, στη συνέχεια μεταξύ των ηλικιών 7 και 8 ετών, και τέλος λίγο πριν πάει το παιδί στην α΄ γυμνασίου.
Για τους ενηλίκους, το Βασιλικό Εθνικό Ίδρυμα Τυφλών (RΝΙΒΡ) συνιστά έλεγχο της όρασης μία φορά κάθε δύο χρόνια από την ηλικία των 16 ετών και έως τα 60. Στη συνέχεια ο έλεγχος πρέπει να γίνεται μία φορά τον χρόνο.
Ωστόσο, τα υπάρχοντα επιστημονικά στοιχεία υποδηλώνουν ότι λιγότεροι από ένας στους δύο ενηλίκους εξετάζεται με αυτή τη συχνότητα (οι περισσότεροι επισκέπτονται τον οφθαλμίατρο μόνον εάν ξέρουν ότι αντιμετωπίζουν πρόβλημα όρασης ή μία φορά κάθε τέσσερα- πέντε χρόνια), ενώ ειδικά στις νεώτερες ηλικίες υπάρχουν πολλοί που ουδέποτε έχουν επισκεφθεί οφθαλμίατρο.
Πηγή: tanea.gr
Αυτό σημαίνει ότι εκατομμύρια οδηγοί σε όλη την Ευρώπη δεν βλέπουν ευκρινώς τι έρχεται από την απέναντι πλευρά του δρόμου (αν υπολογιστεί το μικρότερο ποσοστό, οι οδηγοί με προβλήματα όρασης μόνο στη Βρετανία ανέρχονται σε 4 εκατομμύρια!).
Οι εξετάσεις
Οι οδηγοί είθισται να υποβάλλονται σε εξέταση των ματιών δύο φορές για να πάρουν δίπλωμα οδήγησης: μία όταν πρόκειται να δώσουν εξετάσεις για το δίπλωμα και μία όταν αυτό λήξει (συνήθως στα 65 ή στα 70 χρόνια τους, αναλόγως με τη χώρα).
Για να περάσει κανείς τις οφθαλμολογικές εξετάσεις χρειάζεται να μπορεί να διαβάζει μια ταμπέλα με αριθμούς με φως ημέρας, φορώντας τα γυαλιά ή τους φακούς επαφής του εάν έχει κάποια διαθλαστική ανωμαλία της όρασης (λ.χ. μυωπία) και σε απόσταση 20 μέτρων.
Το πρόβλημα δεν είναι τόσο η απαρχαιωμένη αυτή εξέταση, αλλά το πόσο συχνά εφαρμόζεται - και δύο φορές σε 40 ή 50 χρόνια δεν είναι αρκετές, όπως καταδεικνύουν τα ευρήματα της Έκθεσης.
Πρόβλημα και στους νεώτερους
Το πρόβλημα δεν οφείλεται κατ΄ ανάγκην στην ηλικία. Αν και η μειωμένη όραση αποτελεί κύριο πρόβλημα στους μεγαλύτερους σε ηλικία οδηγούς, στους οποίους συχνά συνοδεύεται από μειωμένα αντανακλαστικά (λ.χ. η απόσταση ασφαλούς φρεναρίσματος έχει αποδειχθεί ότι είναι κατά 20% μεγαλύτερη στους οδηγούς ηλικίας άνω των 55 ετών), δεν περιορίζεται σε καμία περίπτωση σε αυτούς.
Μολονότι απέτυχαν στην οφθαλμολογική εξέταση της Διεθνούς Έκθεσης Αυτοκινήτου οι μισοί περίπου οδηγοί ηλικίας άνω των 60 ετών που υποβλήθηκαν σε αυτήν, το ίδιο συνέβη και με το 10% των εφήβων που δεν είχαν δίπλωμα αλλά βρήκαν την ευκαιρία να ελέγξουν τα μάτια τους!
Τα μάτια «δείχνουν» και άλλες βλάβες στον οργανισμό
Η ασφάλεια στον δρόμο, όμως, δεν πρέπει να αποτελεί το μοναδικό κίνητρο της οφθαλμολογικής εξέτασης. Τα μάτια παρέχουν μοναδικές πληροφορίες για τις εσωτερικές λειτουργίες του οργανισμού.
Ένας έμπειρος οφθαλμίατρος μπορεί να εντοπίσει σε αυτά αχνές ενδείξεις σιωπηρών, αλλά συχνά σοβαρών ασθενειών. Οι ασθένειες αυτές κυμαίνονται από αυξημένη πίεση στο εσωτερικό του ματιού (αποτελεί ένδειξη πιθανού γλαυκώματος) και βλάβες στον κερατοειδή έως νοσήματα που εκδηλώνονται σε άλλα τμήματα του σώματος αλλά επηρεάζουν τα μάτια (όπως ο διαβήτης, τα επικίνδυνα αυξημένα επίπεδα χοληστερόλης στο αίμα, η υπέρταση, ακόμα και ορισμένοι όγκοι του εγκεφάλου).
Έλεγχος από την παιδική ηλικία
Και δεν είναι μόνο τα μάτια των ενηλίκων που χρειάζονται έλεγχο. Ένα στα δέκα παιδιά σχολικής ηλικίας καταβάλλει προσπάθεια για να διαβάσει τι γράφει ο δάσκαλος στον πίνακα, επειδή τα οφθαλμολογικά προβλήματα (από στραβισμό έως μυωπία) από τα οποία πάσχουν δεν έχουν γίνει αντιληπτά από γονείς και δασκάλους, σύμφωνα με στοιχεία της Βρετανικής Εταιρείας Οπτομετρών, η οποία καλεί τους γονείς να αξιοποιήσουν καλύτερα τις δυνατότητες που τους παρέχει το Εθνικό Σύστημα Υγείας.
Θεωρητικά, όλα τα παιδιά πρέπει να υποβάλλονται σε οφθαλμολογική εξέταση μόλις πάνε στην α΄ τάξη του δημοτικού, αλλά στην πράξη αυτό δεν συμβαίνει, με συνέπεια πολλοί μαθητές να παρουσιάζουν δυσκολίες στη μάθηση, οι οποίες εκ των υστέρων αποδεικνύεται ότι οφείλονταν στην πλημμελή όρασή τους.
Αν και εξακολουθούν να υπάρχουν διχογνωμίες μεταξύ των ειδικών για το πόσο συχνά πρέπει να γίνεται οφθαλμολογικός έλεγχος, οι γονείς πρέπει να γνωρίζουν ότι έχει πολύ μεγάλη σημασία να είναι συστηματικός. Ένα λογικό πρόγραμμα εξέτασης των ματιών στα παιδιά συμπεριλαμβάνει τρεις ελέγχους έως το γυμνάσιο: πρώτη φορά πριν από την α΄ δημοτικού, στη συνέχεια μεταξύ των ηλικιών 7 και 8 ετών, και τέλος λίγο πριν πάει το παιδί στην α΄ γυμνασίου.
Για τους ενηλίκους, το Βασιλικό Εθνικό Ίδρυμα Τυφλών (RΝΙΒΡ) συνιστά έλεγχο της όρασης μία φορά κάθε δύο χρόνια από την ηλικία των 16 ετών και έως τα 60. Στη συνέχεια ο έλεγχος πρέπει να γίνεται μία φορά τον χρόνο.
Ωστόσο, τα υπάρχοντα επιστημονικά στοιχεία υποδηλώνουν ότι λιγότεροι από ένας στους δύο ενηλίκους εξετάζεται με αυτή τη συχνότητα (οι περισσότεροι επισκέπτονται τον οφθαλμίατρο μόνον εάν ξέρουν ότι αντιμετωπίζουν πρόβλημα όρασης ή μία φορά κάθε τέσσερα- πέντε χρόνια), ενώ ειδικά στις νεώτερες ηλικίες υπάρχουν πολλοί που ουδέποτε έχουν επισκεφθεί οφθαλμίατρο.
Πηγή: tanea.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου